bugün

türkiye gereğidir. çoğunluğun ay sonuna kadar bolluk içinde yaşamaya yetecek kadar maaşı yoktur. aileler birçok ihtiyacı kısıtlar, borçlar bir ay sonrasına atılır, faturalar ucu ucuna ödenmeye çalışılır. ay sonunun geldiği gün kişi derin bir oh çeker, ama bu "oh" kısa sürer çünkü önünde maaşı yetirmeye çalışılacak bir ay daha vardır. bu kısır döngü uzun zaman böyle devam eder.
(bkz: yetinmeyi bilir misin)
(bkz: bak yine geLiyor ayın sonu yok mu yardım fonu)
kendine ve bakmakla yükümlü olduğu insanlara işkence olarak geri dönen mecburi davranıştır.
imkansızı başarmaya çalışmak
(bkz: memur olmanın avantajları) verin ülke ekonomisini memurun eline, hiç korkmayın...