lüzumsuz bir şey anlatıyormuş hissine kapılmak

birebir yüzüne bakıp anlattığınız dost, arkadaş v.s kişiye bağlı olarak içinizde uyanan anlık histir.
sebep siz konuşurken karşıdan gelen mimiksel, bedensel işaretler olabilir. ağzı ayıra ayıra esnemek olur, alakasız bir cevap olur, sus olur, pus olur. anlatılan konudan çok uzağım bakışı belirtisini vermemiş olabilir o an dinleyiciniz veya siz bunu yakalayamamış olabilirsiniz. tavsiyem bu durumda kendinizi hırpalamamanız.

- geçen hafta arabanın birine tosladım arkadan, neyse ama kasko zararı karşılar dediler üzülmedik fazla.
* iyi bari...(esnemeyle süslenen)
- iyi bari iyiyse..eheh. uykun mu var senin?
bana göre ekşın sana göre xanaxlı masal.
dünya yıkıldı desen bi esnemektir gidiyo, hey yavrum hey.

e kulakta çınlıyo bu "iyi bari" bi müddet tabi. büyüyo hatta eko falan yapıyo "iyi barehh heh! heh! heh!"..
bi boka benzemeyen minimal bi şiir takıldı aklıma şimdi konunun hissi ağırlığını kışkışlamak bakımından,

bir anlamsızlık kaplar vicudunu tepeden tırnağa.
bir kağıt gerek aniden çöken yalnızlık hissini harmanlayıp sarmağa...
ve bir kıvılcım düşer önce büyür yavaş yavaş. (bi ihtimal kıta değerini arttırması bakımından son dize alıntıdır.)

eğer konuştuğunuz kişi, o sırada başka bir işe yoğunlaştıysa yaşanan olaydır.

karşıdaki kişinin sizi kütlememesi halinde duyulan histir.

karşıdaki kişinin sürekli " hı, hi, ho, hö, ee, sonra " gibi cümleler kullanması sonucunda oluşan his.

-...ulan adam hiç çekinmeden bastı tetiğe..!!
+1 sn msj geldi.
-?!?!
+ee sonra noldu?*
-e işte sonrası malum.*