bugün

Bana göre, hayatımın en vurucu ve unutulmayacak olan 4 senesiydi.
ve bir o kadar da verimsiz geçen 4 sene.
angarya, zaman kaybı.
hatalar ile dolu olan senelerdir. ergenlik dönemini yaşayan kişi hata yapmaya çok meyillidir. hatalar insanlara bir şeyler öğretir geliştirir. o 4 senede çok şey öğrendim sayesinde olgunlaştım ve hayata daha doğru bir açıdan bakmaya başladım.
ömrümün en eğlenceli seneleriydi. lise 3-4 sizi çok özledim keşke sizi yine yaşasam.
eğer 1 sene sınıfta kalmadıysanız hala oldukça genç olduğunuzu gösterir.

bu şahane bir şey, zamanın ne kadar hızlı geçtiğine inanamayacaksınız. ıvır zıvıra takılmayın, bundan sonraki hayatınızı verimli geçirmek en büyük hedefiniz olsun.

lise 4 sene mi olmuş, vay be..
(bkz: şiddetli geçirimsizlik)
okuduğum kitaplar ve kurduğum hayalleri saymazsak açık hava cezaevinde geçirdiğim 4 senedir. şaka maka 5 yıl geçmiş üstünden.
Her şeyiyle güzeldi be. Samimiyetin alası vardı, hem hocasıyla hem ortamıyla. Belki sabah söve söve giderdik, zor mor gelirdi ama çok güzel dört yıl geçirdim ve halen devam eden birkaç dostluk edindim. Asla unutmayacağım seni atatürk anadolu lisesi.
ben 3 sene geçirdim.yaşlandım sözlük.
Şirket kurmayalım diye oluşturulmuş bir 4 sene.
Üniversitede gerçek hayatın fragmanını gördükten sonra değeri bir kat daha anlanan 4 yıldır.
Ömür törpüsü, ama bir yandanda iyi dostlukların ve zamane komik hatıraların yaşandığı 4 duvar arası bir yer.
siz endüstri meslek nedir, bilir misiniz? ben de bilmek istemezdim.
Lise için 3 yıl yeterliydi bence. 4 yıla çıkarılarak üniversiteye geçişi, oradan da üniversite bitirip işsiz kalan istatistiği 1 yıl ötelenmiş oldu. Başka ne gibi bi’ fayda oldu acaba? Liseyi 4 yıl okuyanlar anlatsın bakalım.
Kendimi bulduğum 4 senedir. Şuanki ben o sıralarda yoğuruldu.
karakterimiz bu dört yıl içinde şekilleniyor bence. sadece karakter de değil. sonraki yıllar, iyikiler, keşkeler. anlatsam roman olur da anlatmıyorum işte.
insan turunun imkan verildiginde hayvanlasmanin sinirlarini ne derece zorladiginin testinin yapildigi zamanlardir. Hocasindan ogrencisine, mudur muavininden hademesine herkes o parmakliklarin ardinda medeniyet mi o nedir lo modunda gezmektedir. Etrafi dikenli tellerle cevrilmis bir okulda burdan kacan gotu de burda birakir sistemi ile dort sene sonra yumurtadan cikan kucuk bilim adamlari yanaklarindan opulerek ozgurlugune ucurulur. Ben mesela insan denen canlinin iki ayagi uzerinde yurudugunu neredeyse universitede ogrendim. National geographic bosu bosuna yaban hayati diye uzak diyarlarin sarp kayalarina bakiyon sen aslanim.
3 değil miydi la bizi kandırdılar mı? Yine kandırıldık amk.
Benim için tam bir eziyetti,

Kafama 180 derece ters insanlara 4 yıl boyunca katlanmak zorunda kaldım.
En tatlı senelerdir. Tontiş sıra arkadaşının öğle yemeğine koşuşunu hatırlamak bile ömür boyu güldürür.
4 kişi döndüğümüz sigaranın zıvanasını kamu spotu olarak yayınlasalardı herkes sigarayı bırakırdı.

*güzel günlerdi o yaşta ise çekilmez günler olarak nitelendirilir.
bizim zamanımızda 3 yıldı bu süre, hazırlık da ilkokuldan sonraydı.
Hiç. Yokluk. Boşluk. Kayıp. Ziyan.
boşa giden dört senedir.
benim gibi serseri bünyeler için beş senedir.
(bkz: sınıf tekrarı)
eğitim hayatının en güzel seneleridir. doğallığın, samimiyetin olduğu, mumla aranılan yıllardır.