bugün

görsel
ilk seferden sonra izlemeyi içimin kaldırmadığı, ciddi ciddi üzüldüğüm için bir daha izleyemediğim film.
ama şu anda açıyorum çünkü kaybedecek bir morâlim, düşecek bir modum zaten yok.
görsel
Sırf kaktüsümü balkondan balkona güneş görsün diye taşıdığım için benzetildim xd.
cidden sağlam araba içi baya konforlu motoru iyi ama fiyatları baya arttı beklemek gerek biraz.
akimbo snakeshot kullanan hiledir.

yakışmadı leon.
bana kattığı en harika düşünce şu oldu:

"intikam iyi bir şey değil, Mathilda. inan. Unutmak daha iyi."

aklıma her geldiğinde hüzünle karışık gülümseten on numara yapımlardan biri.
Tam ismi leon the professional olan filmdir. Bir mucize olsa da ikinci filmini de çekseler.
"Sanırım burada rahat edeceğiz, Léon" repliği üstüne Shape Of My Heart girer ve o an ağlamaktan başka bir şey yapamayız.
izlemediğim ve izlememekte ısrar ettiğim filmlerden biri. Yalnız şarkısı çok hoş.
brawl stars varlığını bu karaktere borçludur net.
az önce bininci kez bitirdiğim film.
1994 luc besson yapımı aksiyon-suç ve drama filmi.

Mathilda (natalie portman), 12 yaşında bir kızdır: babası uyuşturucu işinde, belalı bir adamdır ve küçük erkek kardeşi, üvey ablası ve üvey annesiyle yaşamaktadır. Bir gün babasının başı uyuşturucu ticareti yapan dea ajanları stansfield ve tayfasıyla belaya girince stanslar mathildaların evini basıp bütün aileyi kurşuna dizer, olaydan sadece o an markette olan mathilda kurtulur.

Mathilda eve döndüğünde ve kapının önünde silahlı bir tip görünce olayı ayıkarak yan kapı komşusu leon’un (jean reno) kapısını çalar. Leon kapıyı açar ve mathilda’nın hayatını kurtarmış olur. Mathilda ve leon’un hikayesi de böylelikle başlamış olur.

Mathilda ve leon ikilisinin ilişkisi aslında bir sahnede çok güzel özetlenir:

«Léon: You need some time to grow up a little.

Mathilda: I finished growing up, Léon. I just get older.

Léon: For me it's the opposite. I'm old enough. I need time to grow up.»

Mathilda erken büyümüş 12 yaşında bir kızdır. leon ise yaşça büyümüş ancak abd’ye geldiği 19 yaşından beri hayatını sadece hayati fonksiyonlarını devam ettirmekle geçiren bir adamdır. Zaman, birisi için hızlı birisi için yavaş akmış ve iki karakteri aradaki büyük yaş farkına rağmen ortak bir temada buluşturmuştur. ikili birlikte mutlu olmayı, eğlenmeyi ve en önemlisi “sevgi”yi öğrenmiştir.

Sevgi demişken filmin en çok eleştirildiği konuya, yani pedofiliye gelelim. Mathilda; leon’a duyduğu hayranlığı aşka dönüştüren bir kız. Burada bir baba-kız ilişkisi yerine neden işin romantizme döküldüğüne ben de anlam veremedim. Bir noktada yönetmenin gerçekçi bir senaryo adına, mathilda’nın leon’a duyduğu hayranlığı gayriahlaki bir aşka yorduğunu yansıtmak istediğini düşündüm ancak bu senaryoda bir noktada mathilda’nın, ortadakinin romantik bir ilişki olmadığını net şekilde kavraması ve bunun seyircilere de açık şekilde yansıtılması lazımdı. Lakin bunun tersine iş bazı noktalarda romantizmi de aşıp cinsel çağrışımlı sahnelere (mathilda’nın ilk sexini leon ile yapmak istemesi, onu öpmeye çalışması…) ve hatta son sahnelerde leon’un da -açık olmasa da- romantik cümleler kurmasına kadar vardı. Besson, bunun tek taraflı bir ilişki olduğunu ve bu sebeple romantik sahnelerde kontrolü tamamen Natalie portman’a verdiğini iddia etse de filmde net bir romantizm reddi olmadığı ve bu durumun da gayriahlaki olduğunu ifade etmek zarurettir.

Filmin karakter gelişimi konusunda da sınıfta kaldığını düşünüyorum. Leon’un bütün değişiminin son sahnelere saklanması ve filmdeki kötülerin (stan ve old tony) safi kötü olup karakter alt yapılarına sahip olmamaları bunun sebebi. Bu konuda görece iyi olan mathilda karakterinde de en azından ilk cinayet sonrası bir iyi-kötü sorgulaması görmek, filmin drama yönünü kuvvetlendirirdi.

Aksiyon kısmı başlarda fena olmamakla birlikte son baskın sahnesini abartı buldum. O kadar kuvvetli bir polis timi, elbet baskın yapacakları binanın havalandırmasını da hesaba katarlardı bence. Yine leon’un tavandan sarkıp 3-5 tane makineli tüfekli adamı indirmesi de fazlaya kaçılmış bir sahneydi, karşısındaki adamlar sokak serserisi değil özel bir tim sonuç olarak.

Bence filmi taşıyan şey, film çekimlerinde 11 yaşında olan Natalie portman’ın fevkalade oyunculuğu. Benim için filmi taşıyan nokta bu oldu. Leon’un kapıyı açmasını beklerkenki ağlama sahnesi, şarap içtiklerindeki kahkahaları, sorgularken yaptığı boş bakışları filme gömlek atlatmış.

En iyi oyuncu: Natalie portman (mathilda)
Puanım: 7/10