bugün

1999 tarihli essiz bir jose luis cuerda filmidir. ispanyol ic savasinin bir yuzunu moncho adli bir cocugun gozunden anlatir. fernando fernan gomez'in yasli, demokrat ve ideal ogretmen don gregorio'yu canlandirdigi filmde, moncho ve ogretmen arasinda bir bag olusur. muzikleri ve doga cekimleri cok guzel bir realist filmi. filmin son sahnesi cok vurucu.

--spoiler--
sevdigi ogretmenine ailesinin yonlendirmesiyle "kizillar, pis ateistler" diye bagirip tas atan sekiz yasinda bir cocuk ve gozlerindeki ve yuzundeki o ifadeye hayran kaldigim aglamak uzere olan tutuklu bir ogretmen.
--spoiler--
ağlatan, rahatsız eden bir filmdir. o sonu ikinci bir defa daha izlemeye yürek dayanmaz. Manuel Rivas'ın birbirinden bağımsız üç hikayesinin birleştirilmesiyle oluşmuştur.
-La lengua de las mariposas ( kelebeklerin dili)
-Un saxo en la niebla (siste bir saksafon)
-Carmina

- spoiler-
-criminale ! Rojo! Rojo!.... Tilonorrinco.. Iris...
- spoiler -
izlenilesi bir filmdir.
izlediğim filmlerden ilk 10 arasına alabilirim bu filmi. "öğretmenlik"in her yönüyle sorgulanmasına dayanan tema öyle güzel işlenmiş ki... anlamayan bir kez daha izlememeli. gerek yok.
filmin sonunda o velet elime geçse pekmezini akıtıncaya kadar döverdim. piç.
özellikle son sahnesindeki "ateo, rojo, tilonorrinco, proboscis" ile bile insanın yüreğini dağlayabilen, biraz daha uzun olsa ve olayları çok üstten göstermese başyapıt sayılabilecek ispanyol filmi.

5-6 yaşlarındaki başrol oyuncusu mancho'nun oyunculuğu oscar'a adaylık niteliğindedir.

--spoiler--
ayrıca çinli kızla andres kavuşsaydı çok iyi olacaktı.

--spoiler--
bir öğretmenin nasıl olması gerektiğini iyi anlatmış filmdir. keşke sonu üzmeseydi.
Müzikleri alejandro amenabar' a ait özel ve güzel filmlerden biridir.