bugün

Reşit olup olmaması birinci soru.
Reşit ise türbana girme nedeniyle beni ikna edebiliyor mu sorusu ikinci soru.
hemen doğum yaptığım hastaneye dava açarım.
demek ki bebekler karışmış.
döverdim

şaka la şaka

benim evde yetişen türban falan takmaz.
Bir soru.
Kızımı inancın şekilcilikten ve kılık kıyafetten bağımsız olduğu gerçeği ile büyüteceğimden, herhangi bir dine ve yaratıcıya inanmanın kalben olmasının yeterli olduğunu aşılayacağımdan ötürü asla gerçekleşmez böyle bir şey.
Tüm bu öğretilerime rağmen Halen türban takmaya kalkarsa ondan bir halt olmaz zaten, ne halin varsa gör derim.
hemen size haber veririm, gelin şu meseleyi bi hallediverin diye.

bir site dolusu klavye sığırıyla beraber yazıyoruz allah canımı alsınki...
Tercihine saygi duyarim. Onun hayatı onun kararı.
takmaz. olur da takarsa artık kızım değildir.

bu da benim kararım.
10 yaşında kız çocuklarına ailesi türban takınca

‘ay o daha çocuk bırakın kendisi özgür iradesiyle karar versin ayol’ diyenler eğer kızları türban takarsa zorla çıkaracaklarını veya evlatlıktan reddedeceklerini söylüyorlar. ilginç *
alnından öpeceğim durumdur.
Takınca ne oluyor ?

Kadının ayak parmaklarından fantezi kurmaya çalışan yobazlar ilerici mi oldu yani ?

karınıza minik etek giydirdiğinizde aydınlanıyormusunuz ?

Sizin o aydın kesiminize ayrı ayrı sokayım.
Özgür iradesiyle takıyorsa, kapanmanın tam olarak ne olduğunu bilip buna göre hareket ediyorsa saygı duyarım.
Kötü yola düştü diye döverim. Bildiğim türbanlıların hepsi kötü yolda.
(bkz: KIZIYLA GURUR DUYAN BABA)
al şu başörtüsünü tak kızım bunun rengi daha güzel derdim.
Bilinçli mi taktı yoksa bir heves mi anlamaya çalışırım. Yaşı önemli. Çok küçükse sıcak bakmam. Çünkü bir ac bir kapa oyuncak haline gelir. Yaşı büyük ve aklî başındaysa diğer konularda da kendini geliştirmesi , okuması ve güzel bir eğitim almasını sağlardım. Anne babalar her zaman evlatlarının yanında olmalı.
Türban mürban taktırmam. Başörtüsünü bırakıp türbanmı takacak.
gebertirim.
takabilir sakincasi yoktur. kendi karari kendi secimleri saygi duymak gerekir.
Mutlu olurdum. benim yapadığımı yapıp büyük bi cesaret gösterdiği için gururlanırdım.ewed
Kızım hristiyan-yahudi adetlerini niye islam'a sokmaya çalışıyorsun derim.
Nasıl bir eşeğim ki kendi kızıma neyin ne olduğunu öğretememişim diye dövünürdüm.

Hayır, evlatlıktan reddetmezdim. Kafasına o garip rahibe örtüsünü saracak kadar cahil kaldıysa suç benimdir.
eleştiremem. kendi iradesi sonuçta. fakat sorgularım, tesettüre girmenin getireceği şartları anlatırım yardımcı olmaya çalışırım.
Böyle şeyler pat diye olmaz belli bir altyapıya sahip olunması gerekir. Şaşkınlıkla karşılanıyor ise burada aile içi iletişimde büyük sorunlar var demektir.
Görüşmem, ciddiyim. Hayatım boyunca müslümanlığı sevmedim. Yaratıcı inancım var ama farklı şekilde, spiritualism'e yönlendirmeye çalışırım. inat ederse çok kalbim kırılır. Yani şöyle hissediyorum bunu düşününce, kalbim kırılır ve çok üzlülürüm, büyük ama çok büyük bir hayal kırıklığı yaşarım, sen benim kızımsın ve nasıl bu masallara inanabildin derim ve gerçekten görüşmem. Ne ölüme, ne ölüne dahi derim. Böyle birşeyi gerçekten hazmedemem, bu tıpkı şey gibi... kendi kızım beni sırtımdan bıçaklıyor. Evet aynen böyle hissederim.
Bunu yaptığında mutlu oluyor mu, huzur doluyor mu, yoksa korktuğu için mi yapıyor diye bakarım. Mutlu oluyorsa ve huzur doluyorsa karışmam. Yok korktuğu için yapıyorsa koluna girer aile psikoloğumuza götürürüm.