bugün

Lise zamanlarında yaşanan olaydı bu. Kıza şu şekilde çıkma teklif ederdin;

- Büşra ben senden... ee şey... şöyle ki... şu ara... yok bu ara...
+Söyle şaşkın
- benimle çıkar mısın? (hmsss şeklinde götte bi serinleme)
+ (utangaç gülen kız) ardından 'Bi düşünmem lazım' cümlesi.

Öyle hemen cevap verilmezdi. Düşünürdü kız... yaya yaya düşünürdü. yani biz öyle sanırdık, evde oturup çıksam mı çıkmasam mı diye düşünüyor sanırdık. Dört gün falan geçtikten sonra da ''hani bu kadar kararsız kaldıysa kabul etmesin bari'' denirdi içten içe. Öyle lanet bir bekleyişti yani. O evet cevabı alınmadan o ilişki başlamazdı. başlayamazdı.
Bugün yakınılan ilişkilerin temeli değil midir o ilişkiler? Erkek ve kız zamana yaya yaya da olsa çıkmasaydı bugün o iki günlük ilişkiler de olmazdı. Teknoloji gibi gelişti ilişkiler. Bilgi gibi ahlak da bir birikimdir. Bugünün çocuklarıyla yarının çocukları bir olabilir mi?
artık o kadar basitleşmiş bir eylemdir ki... internet ortamına düşmüş, facebook, twitter, whatsapp gibi yerlerde teklif edersin... sonra kızın düşünmem lazım dedikten sonra çevrimdışı olup sanki düşünüyormuş tavrı gösterir.
hiç yüz yüze gelmeden, ya telefondan ya bilgisayardan bir cevap yollamasını beklersin...