bugün

Burada yaşayan veya okuyan genç kardeşlerim benimle iletişir ise mutlu olurum dediğim ildir.
6 yıl yaşadığım şehirdir. ana sınıfını ve ilkokul birinci sınıfı burada okudum, sonra taşınmak durumunda kaldık. ailece hafta sonu ankara'ya gider yemek yer sinemaya giderdik. o dönem kırıkkale'de yok muydu ne hiç hatırlamıyorum. o dönem dediğim de 91-97 arası döneme tekabül ediyor.
benim için çocukluk zamanlarımdır kırıkkale. bir defasında bir silah fabrikası patlamıştı, onu hatırlıyorum. bizim oturduğumuz siteyi komple boşaltıp bizi ankara'ya götürmüşlerdi. arabaya binmek için apartmanın dışına çıktığımda bir patlama olmuştu. kulaklarım uğuldamıştı bir süre sonra patlamanın şiddetiyle apartmandaki camlar kırılıp üzerime yağmıştı. elimde de muhabbet kuşumun kafesi vardı. kendimi onun üzerine siper ettiğimi hatırlıyorum. ona bir şey olmasın diye. birinci sınıfa gidiyordum yanlış hatırlamıyorsam. ona da bir şey olmamıştı bana da. çok ciddi korkmuştum sadece o var.

bir de ikizler pide salonu vardı. yumuşak peçete yerine kağıdımsı peçete kullanıyorlardı. hey be.
Buca bile 400 bin kardeşim bura il olacak resmendir.
başkente en yakın ildir. yolcu taşımasında transport arabalar kullanan tek ildir.
Buraya kazma vuranın Allah bin belasını versin dedim kırıkkaleli müteahhitler "lağn gardaş niye öğle söylüyonğ" diye noterden protesto çektiler beyler.
kizlari abaza olan
insanlari ickiyi bolca tüketen
yeme içme işlerini ucuza halledebileceginiz
trafik de magandalara cok rastlayabileceginiz şehir.
şu siralar yoğun inşaat ve yol yapımına sahne olmaktadır.
eskiden ankara'ya bağlı bir ilçe iken il yapılan orta anadoluda bir şehir. yanlış bilmiyorsam sadettin saran'ın memleketi aynı zamanda.
kırıkkale üniversitesi'nin bulunduğu şehir. ayrıca nüfusu pek azda sayılmaz şehir merkezi 200 binin üzerinde bildiğim kadarıyla.
görsel
Atatürk ve Cumhuriyet sevgisi olmayan insanlar şehri.
Rafineri etrafindaki oluşmuş büyük yerlesim hep rafineriden hayatini idame ettiren insanlarin yaşadığı yermiş. Baya çok demekki ekmek kazanan kişi.
sadece rafineri değil makine kimya endüstrisinin de olduğu ve yaşayanların büyük bir kısmının buralarda çalıştığı gelişmeye çalışan şehir. doğduğum yer.
Hem rafineri, hem silah fabrikası, hem de Üniversite bulunan, bundan 10 sene öncesine kadar Türkiye'nin en büyük köyüyken şimdi inanılmaz hızlı gelişen, ankara'ya bu kadar yakın olup bu kadar hızlı gelişmesi şaşırtan memleketim.
yol ortasından yürüyenlerin şehri. kuralsız çılgın şoförlerin yetiştiği topraklar.
Yolun ortasından yürürler çünkü kaldırım yok. Napsın adamlar.
askerlikte tüfek cinsi ve tabanca cinsi etiketi olarak kullanılır.
bir vakitler teyzem yaşardı. nedensiz severdim. he sorarsanız bence hiç bir şey yok. ama güzel yani. severdim ben. eskiden de ankara'nın ilçesiymiş ayrıcana.
Kırklareli ile ismi çok benzeyen şehir.
Walther pp klonu.
Havası sert
insanı mert
Sözü senet
Özü dert
Gözü sert
Yüzü pert
insanların yaşadığı bir Anadolu şehridir.
Atatürk ve cumhuriyet sevgi si olmayan insan şehri.
ankarada içmeyi bilmeyen birini görürseniz kırıkkaleli olma ihtimali çok yüksektir.
aslen kırıkkaleliyim. ankara'da yaşıyorum. hayatımda hiç içki içmedim.

atatürk ve cumhuriyet sevgim tartışmaya kapalıdır.

(bkz: ataya uzanan eli kırarız)

kırıkkaleyle ilgili tanıma gelecek olursak, yolun ortasından yürüyen insanlar dışında genellemelere kurban giden küçük ve gelişmekte olan güzel bir şehir. benim dışımda kaldırım kullanan kırıkkaleliye ben de rastlamadım gerçekten.
Yol ortasında yürünen şehir.
Ankara'dan Samsun yönüne doğru giderken karşılaşılan ilk şehir. Başka da hiçbir anlamı yoktur şahsım için. Gece geçerseniz Kırıkkale üniversitesi'nin kırmızı ışıklı tabelasını falan görürsünüz.