küçüklük fotoğrafı olmayan insan

vesikalık dışında hâlâ fotoğrafım yok.

bundan da gurur duyuyorum.

Yaratıktır.

küçükken fotoğraflarda kendini görmekten hoşlanmayan, bundan dolayı kendi tipinden nefret edecek kadar kaygı-korku geliştirmiş olan bir insandır. bunun sonucunda da kendi fotoğraflarının çekilmesini hep engellemek istemiştir. bu düştüğü kompleksi ancak büyüyünce yenebilmiş olsa da, artık ne yazık ki iş işten geçmiştir.

Benimdir.
Abimin 4829362 fotoğrafı var benim 2-3 tane.
Sanırım ebeveynler ilk çocukları olduğunda ay bu bizim çocuğumuz mu şimdi diyip her bokuna kadar çekiyorlar diğer cocuklarda hevesleri bitiyor onları çekmiyorlar.

(bkz: benjamin button)

12-13 yaşıma dair fotoğrafım yok, sayılır..
Sene 92'di.. dünyada heavy metal fırtınası esiyordu. hiçbir zaman zayıf biri olmadım... hafif saç uzatan, metallica tshirt'ü giyen besili bir ergenin gerçekte seksi olmadığını söyleyecek kadar beni seven kimse yoktu etrafımda..
Yok edemediğim 2-3 fotoyu da annem saklıyor, yoksa çoktan halletmiştim..

kırsalda yetişmeye gerek yok, gayet normaldir.
ilkokulda mavi önlükle sıraya dizilir toplu fotoğraf çekilirdi, bilmem ne sınıfı öğrencileri diye. Herhalde çocukluğuma dair tek fotoğraftır o. Ha şu an nerede ya da kimdedir bilmiyorum.
Elimdeki en eski fotoğraf 10-15 yıl öncesine felan aittir. zamanla bugüne ait olanlarda yok olup gidecek.
galiba kalıcı bir hatıra bırakma merakım yok.

Ayyy tam hayatımın en önemli üzücü olayı maalesef. Yahu 6 kardeşi

Ayyy tam hayatımın en önemli üzücü olayı maalesef. Yahu 6 kardeşi z ama sadece benim yok. Bu nasıl bişey çözemedim hep kızıyorum anneME o yüzden.