küçükken ağaca tırmanmamış tip

Benim bu. Ağaçtan düşerim korkusuna ağaç tepesine çıktığım görülmemiştir. Ödlekliğim baki. Yaşarken de böyleyim. Ayaklarım hep sağlam basmalı. Riske gerek yok.

çok çıkmışlığım var.

Düşerim biryerimi kirarim diye hiç çıkmadım. Her zaman temkinli olmaya çalıştım bu oldukça sıkıcı.

Ağaca çıkıp, bir yerini yaralayıp üzerine bir de anneden dayak yiyen tipten, daha şanslı olan tiptir.

Çatala ayağımı sıkıştırıp mahsur kalmışlığım bile var.

okula gideceğim yaz kayısı ağacına tırmandım ama inerken son çataldan (1 metre) düşüp sol bileğimi iki yerden kırdım. rahmetli dedem hastaneye götürüp alçıa aldırdı.

kemiklerin yanlış kaynadığı görülünce, ankaranın "ocaklı kırıkçıları"nın en bilineni bulundu. adam sabunlu sıcak suda kolumu yeniden kırdı ve yumurta akı ve ince çıtalarla yeniden bağladı.

her şey doğru kaynadı, sakat kalmaktan kurtuldum.

Küçükken ağaçlardan inmezdim. dut ağacının en tepesinden dut yerdim. incir ve erik toplardım. Hiç düşmedim ve yaralanmadım. Zaten biz ağaçlardan düşmeyen ve hayatta kalan maymunların soyundan geliyoruz.

Bu tipin dizi de hiç yaralanmamıştır.
Çocuğunuzu böyle yetiştirmeyin rica ediyorum.düşsün,kavga etsin,dizini yaralasın bu kadar korumacı olmayın.o"çocuk"...

yükseklik korkum beni uyarmıştı.

lütfen herkesi ayrıştırmayalım artık. lüfen.

eksik tiptir.

Düz tabanlar çıkamazmış. Öyle diyorlardı.