küçük sırlar ın hayatımıza kattığı şeyler

tüm zengin kızlarının fahişe olduğunu düşünmek, lise öğrencilerinin bmw li zannetmek ve 30 lu yaşlarda lise öğrencileri olduğunu sanmak gibi şeylerdir.

huzurdur.

4 yaşında dünya tatlısı ama geveze yeğenime hitap eden bu dizi sayesinde 2-3 saat kafa dinliyoruz.

türk aile yapısı denen bir şeyin kalmadığını öğrenmek.

yabancı özentiliği.

izlemeyenin kaçırdıklarıdır.

(bkz: aa bu benim lan)

bizlere son derece dandik bir lise hayatı yaşatan(!) ebeveynlerimize kızmamızı sağlamıştır.
şimdi düşünüyorum da rahmetli pederimin öğretmen maaşı ile neden ben 320 bmw ile okula gidip gelemedim. hayıflanmamak imkansız...

epitopu 25 cm eteğin altına diz üstü file çorap, altına da 10 cm topuklu ayakkabıyla okula gidilebilirlik ihtimalinin sınırları zorladığının gerçeği.

kıpkırmızı ruj, kuaförden yeni çıkılmış gibi duran saçlardan bahsetmiyorum. ha bir de lise çağında ehliyet alınabiliyormuş meğersem. tabi 18 yaş sınırı biz fakirlere!

ulan biz de ceketin altına süveter, süveterin altına gömlek bi de anne yüzünden gömlek içine de atlet giyerdik. kimse de yaz geldi biraz rahatlayın, ferahlayın demedi... okula bir kez dayımın arabasıyla gittim de müdür (o da dayım, okulun bahçesine bıraktı ha beni ahahaha) yanına çağırıp yanımdan velimle konuşmamı istedi.

ertesi gün okula çağırdı mı çağırmadı mı o'nu hatırlayamadım bak.

or.spu her yerde or.spudur , uzak durulmalıdır .

o kadar şey yaşamama rağmen lisede hala yaşabileceğim şeyler olduğunu bana gösterdi saolsun.
Okulda hep tenefüs hep tenefüs derse denk gelemedik anasını satayım...

arkadaşımla;
-gavur lisesi bunlar. heheeeeeeeyyy! bende böyle araba, böyle manita olcak liseye mi giderim be?!
-yo bunlar türk.
-kızım kandırmaca onlar. sen gider miydin?
-ben erkeklerden hoşlanıyorum taner.
diyaloğunu yaşamama sebep olmuştur.
saygılarımla.
arz ederim.

(bkz: dizilerin hayatına bir şey katmasını uman insan)

(bkz: küçük sırların hayatımıza kattığı şeyler)

ilköğretimden liseye bu yıl geçmiş olan ergenlerin liseyi bu şekilde sanması ve akabinde okulların açılmasını iple çekmesi.

"Ulan bu hangi okul? oraya yazılalım anasını satayım *" diyerek bu yaştan sonra okuma sevinci aşılaması.

eğer bi yerde kaybolursak birini arayıp;
alo ben kayboldum nerde olduğumu da bilmiyom.
dememiz yeterlidir. 10 dakka sonra aradığımız kişi şıp diye bizi bulur.

ha ama nerdesin? sorusuna bilmiyorum cevabını vermek çok önemli bak.

lüx araba alma arzumu depreştiriyor. ah mcleren ahhh...