kürtaj yaptıran kadın analık duygusundan yoksundur

yanlış bir önermedir.

bir bakmışsın o ana çocuğunu ve çocuğunun geleceğini düşündüğünden kürtaj yaptırıyordur.
belki doğacak çocuğunun elleri yüzü yamuk yumuk ya da zihinsel engelli olacak ve bu onu hayata geldiği andan itibaren istemeden de olsa toplum içinde ezilen/ezilmeye mahkum çocuk yapacak. o sebeple bu ana yavrusunun akıbetini düşünüp hayata 1-0 bile değil 2-0 yenik durumda başlamasına göz yumamayıp kürtaj yaptırınca kötü ana olmaz. aksine evlat sahibi olamayan morali bozuk anne rolü biçilecektir o kadına. o ise çocuğunun geleceğini önceden gördüğünden evlat sevgisinden feragat edecektir.
evladı için evlat sevgisinden bile vazgeçen anne ne kadar kötü bir anne olabilir?

ya da tecavüze uğrayıp tecavüzcüsünden hamile kalan bir kadında olabilirdi bu. bu ihtimalin detaylarına hiç ama hiç girmek istemiyorum.

kürtaj yaptırmış bir çok kadının canından çok sevdiği bir çocuğu olduğunu düşünürsek yanlış olan önerme. belki bu şekilde düşünenlerin annelerinden bile çok analık duygusuna sahip olabilirler.

öyle konuşmamak gereken konudur.
tecavüz edilen ne yapacak? doğuracak mı piçini?
veya annenin ölüm riski olan durumlar var.
veya onu da geçtim.
cayır cayır sikiş dönüyor lan memlekette.
okullara kadar soktunuz bu işi.
ee, nasıl olacak?

sadece insan türünde değil her türde anne , yavrusuna karşı korumacı ve ilgilidir. eğer kadın kürtaj yaptırıyorsa, bunun başka çıkar yolu olmadığı için yaptırıyordur. hobi olsun diye hamile kalıp yılda bir kürtaj çilesine katlanmıyordur. yine kürtajdan doğacak sorunları, psikolojik baskıyı vs. kadın çekecektir.

maddi durumu elverişli değilse, o çocuğun ona hayatı boyunca küfredeceğini bile bile doğurmaz o çocuğu.

engelli bir çocuğu varsa, bütün maddi ve manevi ilgisi onun üzerinde olmak zorunda olacağından, başka bir çocuk doğurup mahvetmek istemez onun hayatını.

evliliği tehlikedeyse, kocasından dayak yiyorsa, boşanma ihtimali varsa, doğurmaz o çocuğu.

kocası zorluyorsa, istemiyorum bu çocuğu diyorsa ve kadın çaresizse, doğuramaz o çocuğu.

tecavüz edildiyse, hayatı sikildiyse, doğurmaz o çocuğu.

bi siz biliyorsunuz amk her şeyi. kadınlar bilmiyor bir halt.

tamamı yanlış olan genellemedir. 3. çocuğuna bakamayacak olduğundan dolayı yaptırmıştır belki. ve daha önceki 2 çocuğunu canından çok seviyordur.
(bkz: benim annem)

edit:imla

doğrup çöp kenarına bırakan kadından daha annedir, en azından bi çocuğun sorumluluklarını almaya hazır olup olmadığının farkındadır, çocuğu doğurup da onun hayatını ziyan etmeyecek kadar bilinçlidir.

kürtaj yaptıran kadın mantıklı kadındır.
uygun bir zamanda dünyaya getireceği bebeğine tüm annelik duygularını verecektir.
kadınların annelik duygularını sorgulamak erkeklere kaldıysa orası başka tabi dedirten durumdur.

aptalca bir iddiaadır.

çocuk yapmayacak olan kondom taksın kardeşim pahalı diyosan bimde de satılıyo git ordan al.. o kadarda mı paran yok, git 20li bi para lastiği al penis boyuna göre pazar poşetleri kes poşetleri penisine lastikle sonrasını biliyon zaten... beline kuvvet..

Annelik hakkında bu kadar kolay atıp tutmak, insanların bir eylemleriyle onları infaz etmek doğru değildir. Her şeyin görünen kısmı yargılanırken sonuca götüren nedenler aslında hep iç yüzde saklıdır.

çocuğu erkek ise, 30.000 tl ödeme gücü olmadığından davul-zurna ile askere yolladığı çocuğunu tabut içinde ağıtlar ile alma durumunu yaşamak istemeyen anne olabilir.

çocuğu kız ise, sapık bir adamın zorla veya din kullanarak kirletilmesi sonunda adli tıp tarafından "çocuk etkilenmemiş, hatta zevk bile almış" dercesine raporu ve tecavüzcüsü ile evlenmesi durumunu yaşamak istemeyen anne olabilir.

babasının inşaat çadırında yanarak, gölde boğularak ölmesi durumunda hatta; dünyanın en büyük köyünde taşeron olarak temizlik işçisi sıfatında belediyede çalışır iken, sele kapılarak öldüğü gün işten çıkarılması ve ölümünü belgelemek için cesedi bulunmadığı için tazminat da alamaması neticesi böyle bir ortamda yetişen çocuğun topluma faydasını-zararını-çilesini düşünen çaresiz anne olabilir.

istenmeyen gebelik yaşayan, 3 kuruş maaş ile çocuk okutan ve çalışan anne-baba olabilir.

bu kürtaj olayını çok gören-yargılayan insanların başına gelmesi-yaşaması 3 aylarda allah dan niyaz edilir ki, bir musubet bin nasihat kavramı gereği bu arzu edilir.

baba! dur yapma...
baba!! anneme vurma!
baba! lütfen küfretme, bir şey yapmadım ben...
vs.. vs.. vs..

geçen 26 senem bu cümleler ile doluydu. neden dünyaya geldiğimi, gecenin bilmem kaçında uykularımdan ağlayarak neden uyandığımı, şiddetli (gerçek anlamı ile) geçen kavgalar sonucu sabahları okula şiş gözlerle gittiğimi, elim yüzüm patlak olduğu için sırf sakarlığımdan(!) kafamı gözümü kapılara neden çarptığımı çok sorguladım. kız evladına senelerce orospu diye haykıran şizofren bir babanın çocuğuyum ben, bir kere sevilme hissi yaşamamış, bir kere saçları okşanmamış, 18 yaşında evden elinde bir tane ufacık valizle kovulmuş, aylarca otobüs duraklarında acaba bugün kime gitsem sorularıyla cebelleşmiş bir kız evladı... boşanmak isteyen, ama çocukları için bu lanet herifi her gün çekmek zorunda hisseden bir annenin, alkolün içinde geçmiş onlarca yılını artık silip atmasını istediğim için şeytan ilan edilmiş, evden kovulduğunda sokaklarda kalmış, orospu çocuğunun teki tarafından tecavüze uğramış bir kız evladı! insanlara olan bütün güvenini yitirmiş, insanları bırak kendine olan bütün özgüvenini yitirmiş bir kız evladı...

hamile kaldığımda ilk hissettiğim duygu annelikten çok acıydı. üstelik çocuğumun babası harika bir adamken. yukarıda yazılan şeylerin birçoğu size fantastik gelebilir, über arabesk gelebilir, imkansız gelebilir ama hepsi yaşandı. kelimelere dökülemeyecek kadar zor şeyler de yaşandı hatta, bunlar şöyle üstten geçilmiş hali. ben bu kadar zor gelmişken bu yaşa, daha kendimi büyütememişken, daha kendim çocuk olmamışken, daha benim saçlarım okşanmamışken, kücücük bir hücrenin karnımdaki sancıyla büyümesini istemediğim için mi katilim ben? oturacak evim dahi yoktu üstelik. oldu - birdenbire, ansızın çıktı geldi o bebek, kazayla... yapamadım - cesaret edemedim, onu derdime ortak edemedim, bu yüzden mi katilim? onu düşündüğüm için mi analık duygusundan yoksunum. bi siktirin gidin!

analık, bakamayacağın bir çocuğu dünyaya getirmekle olmaz.

analık, sırf günaha girmemek için, sırf kendi yanmasın için cehennemde, bir sabinin bütün hayatını mahvetmekle olmaz!

analık, günaha girmemek için doğurup, sokağa atmakla, başkasına satmakla, devlete bırakmakla da olmaz!

ben yapamadım, ben ileride çocuğumun bana gelip anne beni neden doğurdun benim günahım neydi diye hesap sormasını istemedim. ben psikopat dedesi yüzünden annesinin geçirdiği panik atak nöbetlerini, bipolar bozukluğunu, dengesizliklerini görsün istemedim çocuğum. kürtaj oldum. anne olmadım, katil de olmadım ama vicdanını - beynini 2 kuruşa alamayacağınız çocuğunun ömrünü karartan bir ebeveyn de olmadım. hele ki insanlık duygusundan yoksun, örümcek kafalı, dini kişisel menfaatlerine oyuncak eden bir başbakan, başakakan hiç olmadım!!!

o yüzden canım;

(bkz: bi siktir git çay koy)