bugün

çocukluğunuzu birlikte geçirdiğiniz, oyunlar oynadığınız, habire gülüştüğünüz, kardeşe yakın bir insanla bir sebepten küsüşmek,darılmak, iki yabancı gibi olmak hali.

bazen çok acıdır, bazen gerekendir.
bir de çocukken, oyun oynarken vs habire olanı vardır bu dargınlığın, aynı evin içinde farklı köşelerde sus pus oturmayı, aldırmıyormuş gibi yapmayı, ama hemen sıkılıp tek başına olmaktan barışıvermeyi barındıran bir versiyonu vardır.
ki bu versiyon ilkine göre, şekerden bile tatlı anılardır..
(bkz: kuzene tekme tokat dalmak)
eğer o kişiyi sırdaşınız, dostunuz gibi görüyorduysanız içinizi çok acıtan durum.hem akrabalık açısından hem de güven açısından çok sarsılırsınız.
çok büyük bir sebepten dolayı olmadığı müddetçe geçici olandır; 5-6 yaşlarında siz ona salak demişsinizdir, o gidip ağlamıştır bana salak dedi diye... * * 2-3 gün konuşmamıştır sizinle, sonra tekrar toplaşıldığında bir şekilde barışırsınız ama yıllar sonra ' ya bak ben sana böyle demiştim sen de ağlamıştın' dediğinizde kuzenin suratındaki ifadeye kahkaha atarsınız bu sefer, yine darılabilir ama bu da geçicidir. * *