kurban bayramında kurban kesemeyen ailedeki çocuk

kurban kesememesinin nedeninin maddi olduğunu anlayacak yaştaysa,

ziyadesiyle üzülüp mutsuz olabilecek çocuktur.

keşke elimizden gelse de böyle ailelere çocuklara yardım edebilsek.

götürüp bir poşet et vermekten bahsetmiyorum.

bilenler bilir bu, o çocukları daha çok üzer.

keşke imkan olsa da ufak tefek kurbanlıklardan alıp,

bu ailelere verebilsek,

hem aileler sevinse,

hem de o çocuklar kurban kesemedik diye mahcup olmasa.

çok ütopik görünse de bunu yapabilecek maddi güce sahip insanlar var aslında.

ben insan dedim ama,

umarım onlar da "insan" olduklarının farkındadırlar.

babası yandaş bir emekliyse babasının suratına tükürmesi lazım gelen çocuktur.

malum, y-chp iki bayramda da ikramiye vermeyi vaat ettiği halde, bunak emeklilerin büyük kısmı "para bende gani... hem de devletin zarrablara yedirmek ve de sucukçu muhasebecisinin mahdumuna sıfırlamak için paraya ihtiyacı var" diyerek akp'ye oy vermişti.

hayvanlara kıyamadıklarından kesemiyorlarsa ebeveynleriyle gurur duyabilecek bir çoçuktur.

Zamanında bendim. Babam ailesini geçindirmek için rızkımızı kurbana harcayamıyordu malesef. Şimdi ise büyüdük elimiz ekmek tutmaya başladı. Dün gittik aldık bitane hayvan Allah kabul etsin inşallah.

kurbanın idrak edilelerek kesilmediği adet gelenek hale gelen özellikle taşrada zor bir süreç atlatan çocuktur. Rızkı veren Allah.