bugün

daha önceleri de gördüğüm fakat bu gece şampiyonlar ligi maçlarının özetinde izlediğim ve bu kez olayın had safhaya ulaştığını gördüğüm davranış biçimidir.
bilirsiniz, rakip takım forması giymiş minik çocuklarla sahaya çıkar futbolcular. fakat o ne çıkıştır ?
sanki futbolcunun elinden tutan bir çocuk değil de, eline zorla tutuşturulmuş çanta. o kadar umarsız. çocuk belki günlerce bunun hayaliyle uyuyamazken, o dallama futbolcu elinden tuttuğu çocuğun farkında değil.
nedir yani? senden nüfusuna geçirmeni istemeyecekler olum, bir bak çocuğa, ilgilen, sohbet et o bir iki dakika boyunca. centilmenlik budur, elinden tutup sürükleyerek sahanın ortasına götürmek değil.
çocuk da, "acaba benimle konuşur mu" diye yüzüne bakıyor belki de hayranı olduğu o futbolcunun.. yazık ya.
ya futbolculara bu konunun hassasiyeti anlatılsın, yapmacık da olsa çocukla ilgilensinler, ya da bu uygulama kalksın kardeşim.
ben dayanamıyorum ümitleri kırılmış çocuk manzarası izlemeye.

edit : eksiyi veren, sanırım elindeki çocuğu sürükleyen Andres Iniesta da sözlükte.
ikinci edit : diğer eksiyi veren Andriy Shevchenko da uludağ sözlükte.

lan meğer o çocukları sürükleyen tüm futbolcular uludağ yazarıymış.
(bkz: duygusal yazarlar)