bugün

dahA 10 yaşındaydım Ana dilimi bile yeni Yeni öğrenirken bunu diyemedim diye zorunlu din dersinde çok pis tokat yemiştim.

10 yaşında 2. dil olaraktan arapça gerçekten zordu.
allah mithl nieal almarahid alsafra', muqazizat wadhat naweiat radiyatin.

Şeklinde devam ettirilip hoca ters köşe yapılmalıydı.
Küçüğüm o kadar küçüğüm ki okula dahi gitmiyorum. Kuran kursuna gönderdiler. Oysa ben kuran kursuna gitmek istemiyorum. Dedemin kardeşi hoca dedem emekli imam. Memleketin en ünlü camilerinden birinden emekli. Hoca dedem Türk filmlerindeki sezerciğin dedesine benziyor. iyi bir adam zaten. Cebinde her zaman şeker olur. Her gördüğü çocuğa şeker sakız verir. Çok sonradan öğrendim ki; hayırsever cami cemaatinin yardımlarıyla belki bine yakın çocuk okutmuş, işte ben de ilk elifba’yı hoca dedem sayesinde öğrendim.

Sonra bir camiye verdiler. Caminin hocası değil, gönüllü müezzinlik yapan tipler veriyordu kursu. Hoca dediğim de öyle fistanlı mintanlı burnundan nefes alamadığından ağzı hep açık eni boyu bir bi tip. Bu tarikat videolarındaki antin kuntin tiplere benziyor.

Hiç unutmam bir gün cezm’i öğreniyoruz, yanlışlıkla emlem yerine dilim sürçtü enlem diye okudum. Okula bile gitmiyorum o kadar küçüğüm, artık söğüt müdür fındık mıdır rahlesinin hemen yanında yaş ağaçtan bir çubuk olurdu. Onla vurdu adam bana. Yok boylam itoğlit dedi.

Dedim ya çocuğum işte, bir gün de Harun’la güreşiyoruz. Harun dediğim de bana emsal bi çocuk. Tam benim kalemim, hiçbirşeyde tam yenişemiyoruz, üç maç yapsak birini o yeniyor birini ben biri de berabere. Ama her alanda, koşudan tut, bilmeceye kadar.

Dedim ya yine öyle bir gün, Harun’la güreşirken hocanın camide vaaz verdiği o Köşk gibi yerden düştük. Bu merdivenle çıkılan minber değil de öbürü, hani kandillerde mevlitlerde filan çıktığı yer.

Düştük ya diyaframımız boşandı nefessiz kaldık, yerde çırpınıyoruz Harun’la. O sırada bu şişko hoca geldi. Yerde tekmelemiş bizi. Allah razı olsun onun sarsıntısıyla nefesimiz düzeldi ya la. Bilse onu da yapmazdı ellam!

işte o gündür hacı hoca takımıyla benim aram limoni dostlar. Ha cami baştacımız, bayramdan bayrama Cuma’dan Cuma’ya eyvallah da, yok baba. Olmayınca olmuyor. Eskisi gibi güleryüzlü imamlar kalmadı pek. Ne o öyle sakallı tavernacı gibi gözleri felfecir okuyo. Öyle imam mı olur!
Bizim din hocamız yaşar hoca çok iyi bir hocaydi.gayet toleransliydi.
Ku Allahu ahad diyemeyerek iyi etmişsin kardeş, kulhu vellahu Ehad diyebilmis olman daha güzel olurdu tabi. Dayak atan hocaya da dayak atarken kullandığı eli girsin.
Din kültürü ve ahlak bilgisi dersini kuran kursu zanneden zihniyetin zorlamasıyla sure öğrenmek zorunda olduğumuz yıllarda yaşananlardan biri.
Aleviler bile öğrenmek zorundaydı,
Yada okul yönetimine alevi olduğunu bildirip muaf olacaklardı ki bu da diğer çocuklardan kâfir muamelesine benzer tepkiler almak anlamına gelirdi, çocuk kafası ne bilsin Alevi Sünni ayrımını.

Dersin adında ahlak bilgisi vardı ama ahlak ile alakalı hiçbir şey yoktu.
çok pis dövmüştu be din hocası arapça konuşamadım diye .