bugün

Normların oluşumunu ve yapısını inceleyen Ridgeway grup normlarını üçe ayırmaktadır:

1- Yöntem ile ilgili normlar: Bu tür normlar grup üyelerinin birbirleri ile ilişkilerindeki genel kuralları belirler. Örneğin grup ortamı (resmi/dostça), söz alma türü (söz verilmesi/istenmesi), konuşulacak konunun ne olacağı, buna kimin karar vereceği, toplanma yeri, kararların alınma yöntemi (oy çokluğu/oy birliği) gibi konular yöntem ile ilgili normlara örnektir.

2- Roller ile ilgili normlar: Gruptaki bireylerin rollerini ve bu rollerden beklentileri belirleyen normlardır. Grup içindeki her rolün yetki, sorumluluk ve beklentileri farklıdır ve roller ile ilgili normlar bunları tanımlar. Örneğin şirkette yönetim kurulu başkanının toplantılarda liderlik etmesi, sorunlara çözüm üretmesi, önemli konularda bilgi sahibi olması beklenirken işe yeni girmiş birinin zamanında gelip gitmesi, söz almadan konuşmaması beklenir.

3- Grup kültürüne ilişkin normlar: Bu tür normlar grubun değerlerine, inançlarına, geleneklerine ilişkin normlardır. Bu normlar grupların birbirlerinden farklılığını oluşturur. Örneğin bir üniversite geleneksel değerleri, hukuk düzenini, bilim için bilimi önemli sayarken bir diğeri üniversite-sanayi ilişkisini, üniversiteye kaynak sağlamayı önemli görebilir. Ya da bir firma ürünün sağlamlık, ucuzluk gibi özelliklerini ön plana çıkarırken bir diğeri gösteriş ve kaliteyi vurgulayabilir.