bugün

şu şekilde cereyan eden bir eşik: adam akıllı çalınmış ve söylenmiş. önce her şey toparlanıyor ve karanlığa yol alınıp gözden kaybolunuyor. neden sonra çoğunlukla dinleyicinin çemkirmesi ve bir daha tezahüratları neticesinde bir doymamışlıkla grup ya da müzisyen dinleyicisini kırmamak babında sahne alıyor ve o bilinen hit şarkıyı söylemeye başlıyor. birden millet coşuyor, gaza geliyor falan filan...

kısaca bir konser ritüeli. çalmadıysan o hiti, seyirci de çemkirecek zaten. önce çal, sonra dönme hacı. sanki biraz eğreti duruyor. zira yoğun ısrar tavrı var yaa gelirken hafif böbürlenmeli. çok istendik, çok çağırdılar geldik, madem bir tane daha söyleyelim, sonra da .iktirip gidelim. o saatten sonrası bizimdir bizim edası...
yoğun ısrara dayanamamaktan ileri gelen 2 konserden birinde mutlak surette gördüğümüz hede, hödö..