komunizmi asil dusman bellemek

atatürk' ün ;
- komünizm, başı görüldüğü yerde ezilmelidir. sözünü bilenler ne yazık ki türkiye komünist partisinin de kendisi tarafından kurulduğunu bilmiyorlar. kimileri bu olayı;
1. lenin' e hoş görünmek için yaptı.
2. demokrasi namına yaptı.
3. yer altı örgütleri yüzeye çıkarıp, etkisiz kılmak için yaptı, deseler de ilerideki şartlarda; olmayan bir komünizm tehditine karşı milliyetçilerce alınan tavır, ülkede iç savaş ı besleyen öge halini aldı.
komünistler yaratık zannedildi, ayıptır günahtır. komünizmin ne demek olduğunu bilmeden eleştirmeyiniz lütfen. karl max, friedrich engels okumadan komünizmi b.klamayınız. ayrıca, sosyal demokrasi nin doğuşunu da incelemeniz gerekiyor.
üstelik, felsefe- ekonomi- yönetim... gibi birçok maddeyi kapsayan bu ideolojileri neden ve niçin eleştirdiğinizi bilmek zorundasınız.
bazı milliyetçilerin ilahı gibi olan nihal atsız bile şunu kabul etmiştir; (bkz: türk ülküsü)
- hem milliyetçi hem de devletçi olunabilir. komünizme sol denegeldiği için bizim ideoloji de sağ olarak anılmaya başlandı.
bu mantığa reha oğuz türkkan ın liberal- milliyetçi anlayışıyla da bakarsanız aslında milliyetçiliğin, geniş bir yelpaze içinde olduğunu görürsünüz.
neymiş? milliyetçilik ekonomi modeli, komünizmin ön aşaması olan sosyalizm gibi olabiliyormuş.
artı daha söylemek istediklerim var.
komünizmin materyalist diyalektik ine karşı olan muhafazakar insanlar, bu felsefeye karşı olmakta son derece haklıdırlar kanımca. toplumlar, inançsız yaşayamazlar.
inanca sahip olmak, tek başına - komünizm- e karşı olmayı gerektirir mi sorusunu ise vicdanınıza bırakıyorum.

amerika' ya yani emperyalizme bir başkaldırış olan komunizmin tasviyesiyle beraber 6. filo etkisi dediğimiz, emperyalizm etkisinde gelişen ve sömürülen ülkemize yakından şahit olduk. komünizmde var olmayan ' milliyetçilik' anlayışının yerinde; vatansever anlayış vardır. komünistler de vatanlarını severler ki hiç bir ideoloji ilk doğduğu gibi değildir. yani komünizm zaten ütopya olmasına karşılık, önceki aşaması olan sosyalizm, ilk doğduğu gibi ele alınamaz. bugün solu temsil eden http://www.turksolu.org internet gazetesinde dahi yer alan ifade;
- kompador değil, ulusal sol. dur.
ayrıca nazım hikmet destanı kuvayi milliye yi okumuş olduğumuzu umuyorum.
bu şekilde, komünizmin ruslara / moskof * hizmet eden bir yapı olarak içimizde yer aldığını düşünmek saçmalık olur.
şunu da belirtmek zorundayım ki;
komünizmin sonunda devlet ortadan kalkar. bu durumda da devlet ve komünizm kelimelerini yanyana kullanmak saçma olur. komünizmin eleştirisini bu başlıkta yapmaya lüzum yok, şüphesiz ki çok eksik bir sistemdir. ama onun için; (bkz: komünizm)

düşman olanın ya da görünenin, düşünceler değil o düşünceyi körü körüne savunanlar olduğu gerçeği. çünkü her fikirde doğruluk payı vardır ve her fikrin hatalı tarafları vardır. ama bu yanlışların üzerine gidilmesi o görüşün doğruluğunu değil, kişilerin hatalarını düzeltmek adınadır.

komünizm ve kapitalizm konusuna değinecek olursak, soğuk savaş döneminden dolayı komünistler rusya'yla, ülkücüler amerika'yla bir tutulmakta idi.

oysa, mesela ülkücü düşüncede yer alan turancılık bu ikisine de karşı idi ve siyasi, en azından ekonomik anlamda türk birliği düşüncesinde idi. komünizme, faşizme, kapitalizme ve her türlü emperyalizme karşı idi. ama bilhassa orta asya'daki türk milletinin rus ve çin baskısında olması onları komünizme karşı mücadeleye itmiştir, rusya karşıtı olmasından dolayı amerika ile bir ortak nokta sahibi olduğu görülmüştür ve amerikan emperyalizmine ön ayak oldukları zannedilmiştir. ve bundan dolayı da ihanete uğrayan taraf olmuşlardır. darbe ile birlikte bu kesimden de çok fazla kayıp verilmiştir. devletin sahip çıkmaması ile de beyin takımından olmayanların bazıları, çeşitli illegal işlere girmişlerdir.

aynı şekilde komünistlerin, sosyalistlerin eşitçi bir düzen istekleri, mevcut yapı dahilinde gerçekleşemeyeceği için rejimsel bir devrim adına devlete karşı iç isyan hareketi başlamıştır. komünizmin temsilcisi rusya'nın da bu düzenin getirdiği olumsuzluklardan dolayı giderek, özellikle malum stalin politikaları nedeniyle, amaçta sapmaya uğradığından anarşizmle bir tutulmuştur.

bu tartışmalar ve düşmanlıklar her iki taraf için de ağır yükümlülüklere ve acılara malum şekilde sahne olmuştur. teorik olarak, eşitliği, ayrımcılık olmadan barış içinde yaşamayı..vs. herkes ister; komünisti de, sosyalisti de, liberali de, ülkücüsü de, dindarı da... ama içerdiği olumsuzluklara karşı yapılan hareketler sadece düşmancıl değil iyilik adına, dostane de olabilir.

geçenlerde, bir psikolog yazarın, bu konudaki fikirlerini okudum. şöyle diyor :

--alinti--
"Sovyetler Birliği temsilcilerinin Birleşik Devletler temsilcileri ile anlaşma masasına oturmalarını içeren bir vizyonum vardı. Sovyet temsilcileri söze, halkları için ekonomik eşitlik sağlamakla iyi bir iş yaptıklarını düşündüklerini, ama bunun siyasi baskı ve yaşama karşı belli bir duygusuzluk pahasına olmuş olmasından endişe duyduklarını açıklayarak başlayacaklardı. abd temsilcileri buna kendilerinin de ancak kısmen başarılı olduklarını düşündüklerini söyleyerek karşılık vereceklerdi. birleşik devletler epey kişisel özgürlüğe ve bir hayli heyecana ve çeşitliliğe sahiptir, ama bu ülkede büyük zenginlik ve aşağılayıcı yoksulluk aşırı uçları varlığını sürdürmektedir. böylece, iki güç başbaşa verip, kendi gerçeklerini paylaşacak, ve her iki sistemin de en iyi yanlarını birleştirecek bir plan ortaya koymaya çalışacaklardı..."
--alinti--

fikri ne olursa olsun, madem vatan, bayrak sevgisidir, atatürk milliyetçiliğidir bu fikirleri ortak olarak ayakta tutan; cumhuriyet mitinglerinde sağ ile solun elele yürüdüğü gibi, sosyal ve fikirsel yaşamda da birliktelik sağlanmalı, düşmanca tutumlar aynı milletin fertleri arasında ayrımcılığa, ikiliğe yol açmamalıdır.

işin aslı 2. dünya savasından sonra yapılan barış konferansları sırasında rusyanın bizden toprak istemesiyle baslıyor. türkiye bundan sonra kendisini korumak için rusyaya karşı batı bloguna yakınlaşıyor. tabi bu da rusyayı cevreleme stratejisi izleyen batının işine geliyor ve amerikanın yesil kuşak projesi ile komünizmin karsı olduğu din olgusu türkiyede büyük bir propoganda oluyor ve fanatikler yaratılıyor. aslında insanlık için geliştirilmiş olan komünizm ise bir öcü gibi gösterilmeye baslanıyor. hala herkesin bilinç altına yer etmiş olan bu fikir türkiyeye belkide en büyük zararı veren seydir.