Ölümlerin ardından, herkesin keşke diyeceği bir şeyler dolanır dillerinde.
Canan Tan
iz
Canan Tan
iz
kitap alıntıları
-
3598.
-
3599.
Bedevi bir kadına bir gün en çok hangi çocuğunu sevdiğini sormuşlar. " Hasta olanı iyileşene kadar, en küçüğünü büyüyene kadar, yolda olanı da eve dönene kadar."
(bkz: afrikalı leo) -
3600.
"boşuna heveslenmemekte yarar var,insanların aslında birbirlerine söyleyecekleri hiçbir şey yoktur, karşılıklı olarak yalnızca kendi acılarını anlatırlar, bu böyledir. herkesin derdi kendine, dünyaninki de hepimize. insanlar o acılarından kurtulmaya çalışırlar çalışmasına, sevişme sırasında, onu ötekinin sırtına yıkarak, ama beceremezler tabii ve ne yaparlarsa yapsınlar, sonunda tüm acılarıyla baş başa kalırlar ve bir daha denerler, bir kez daha acılarını kakalamaya çalışırlar."çok güzelsiniz, küçükhanım" derler. ne ki yaşam onları yeniden yakalayıverir, aynı küçük numarayı bir kez daha deneyinceye kadar, "ne de güzelsiniz küçükhanım!..."
bu arada acılarından kurtulmayı başardıklarını söyleyerek böbürlenirler de, gelgelelim herkes gayet iyi bilir, değil mi, bunun hiç de doğru olmadığını, o acıyı bal gibi bütünüyle kendi içimizde sakladığımızı. bu numaraları yapa yapa yaşlandıkça giderek daha da çirkin, itici bir hal aldığımız için artık acımızı, iflas ettiğimizi gizlemekten bile aciz kalırız, en sonunda insanın ta derinlerinden suratına kadar ulaşmayı başarabilmesi şöyle bir yirmi, otuz yıl, hatta daha fazla zaman alan o sevimsiz ve çirkin ifade, gitgide yüzümüzde sıvaşmadık yer bırakmaz. insan dediğin işte bu işe yarar, sadece bu işe, ekşi bir surat ifadesi üretmek, biçimlendirmesi tüm ömrünü alan, hatta gerçek ruhunun bütününü eksiksiz yansıtabilmek için oluşturulması gereken asıl surat ifadesi o kadar ağır ve karmaşıktır ki, bunu tamamlamaya insanın ömrü bile her zaman yetmeyebilir."
-Gecenin sonuna yolculuk. -
3601.
-hiç bitmeyecek mi senin bu okuman?
-bitmeyecek.
-hiç mi?
-hiç
-niyetin katip olmak mı yani?
-hayır
-ya?
-insan olmak..!
Orhan kemal-vukuat var. -
3602.
o "en büyük leke"ye takılıp kalmadım, dünyaya
bulaşmadım öğretmenliği ve sessizliği seçtim, hale
bakıp sözlere aldırmadım diye, allah'a hamdediyorum;
içim içime sığmıyor onlar altın topladılar, ben
hazine buldum onlar saraylar inşa edip bir kaç koltuk
elde ettiler, ben tapınak inşa ettim ve iyilik
tanrısının sonsuz iklimlerinde, saltanat tahtına
kuruldum onlar bağ bahçe aldılar, ben ise mucizelerin
yeşil ülkesine sahibim onlar masa başlarında
gururlandılar, ben aşk tapınağının minaresinde,
gururumu ayaklar altına aldım onlar kayser'in
köleleri oldular, ben ise "hekim"in sahabesi oldum
onlar yoldan saptılar, el ve avuçlarını doldurdular,
ben ise kaldım ve elim avucum boş bir halde, inzivayı
tercih ettim
onlar adlarını ekmeğe sattılar, ben adımı suya verdim
hızır'dan daha çabuk, iskender'den daha önce hedefe
ulaştım onlar lezzet ve zevk aldılar, ben ise gam ve
keder onlar paraperest oldular, ben putperest onlar
altın ve gümüş sergilediler, ben mevlana gibi, şems'te
açtım ve şems'te yandım gönül sofrasını açtım, dert
sergisini yaydım kandan şarap içtim onlar para
babası oldular, ben dert babası onlar yaşamaya
bağlandılar, ben yaşama onlar bakanlık elde ettiler,
ben saltanat onları yalanla övüyorlarsa, birileri
beni gerçek manada kutsuyoorlar onları, içlerinden
düşman, beni ise kalben dost biliyorlar onlara
işlerini rapor ederlerken, bana hallerini rapor
ediyorlar onlar özgürlüğe ihanet ettiler, ben
özgürlüğe vefalı kaldım onlar gece alemlerinde kötü
kadınlarla dans ederken, ben tertemiz uzletimde,
sufilerin temiz güllerini kokluyorum onlar
elbiselerine sığmayacak kadar şişmanlarken, ben içim
içime sığmayacak kadar aşık oldum onların memurları,
benim dertlilerim var onlar hasta ve zayıf
develerini, zorla, saray kapılarında kurban ederken,
ben ismail'imi, şevkle ka'be yolunda boğazladım
onların içen ve gülenleri varsa, benim de yanan ve
ağlayanlarım var onlar, kalabalıkta birbirlerine
yabancıyken, biz yalnızlıkta birbirimizi tanıyoruz
onların altını varsa, benim de aşkım var onların evi
varsa, benim de mihrabım var
onlar yükselirken, ben mi'rac'a çıkıyorum onlar
yeryüzünde sürünürken, ben göklerde uçuyorum onlar
biterken, ben daha yeni başladım onlar yaşlanırken,
ben gençleşiyorum onlar vekil oldular, ben ise
ma'bud onlar reis olmuşlarsa, ben de rehber oldum
onların kapıkulları ve fedakar uşakları varsa, benim
de soylu bir önderim var onlar nuşirevan'ın adalet
zincirini boyunlarına vurdular ve ahırları bayındır
kıldılar, ben ise sarayları terkettim buda oldum,
zincirleri kırdım..."
Yalnızlık sözleri,ali şeriati. -
3603.
-
3611.
• o şehirden,
• o mahalleden,
• o sokaktan,
• o evden,
taşındığını bile bile...
öylece kalakalıyorum be usta.
öylece kalakalıyorum.
•••
şiir gibi insanlarla tanış olabilmeniz dileğiyle,belki şiir olursunuz.
•••
-
3612.
daha o gün anlamıştım feride; ben ömrümce seninle sınanacaktım.
çünkü insan daima en sevdiğiyle sınanır...
çalıkuşu -
3613.
içimizdeki Şeytan. -
3614.
"Çığlığım resmedilse yemyeşil olurdu."
Benim Adım kırmızı
görseller (1144)
