kitabı tutmayan yazarların başka dallara kayması

(bkz: kürşat başar)

(bkz: meşhur olma yolları)

(bkz: fıkrası tutmayan kişinin türkü çığırmaya başlaması)

en azından gelip de götümüzü sikmediği için şükretmemiz gereken bir olaydır.

türk edebiyatının geldiği vahim noktadır.
kişi doğar, büyür, gelişir, fikir sahibi olur, eğitilir falan filandan sonra da bir meslek seçip yolunu tutturur gider. bu mantıklı sürecimizdir. lakin şu her zaman için gerçek bir olgudur ki evdeki hesap çarşıya uymaz. bunun sebebi ise yeterli fizibilte araştırmasının yapılıp müslüman mahallesinde salyangozun tillahını sergilesen ilgi görmeyeceğidir. *
bizim de bir takım yazarlarımız bu bahsi geçen süreçleri yaşamış; kimi, kimi dergilerde teknolojidir bilmemnedir yazmakla başlamış işte, sonra dur lan iki kız siktim bunların hepsi amdan ibraet diyerek ve o daracık yerde yola çıkarak kitaplar yazmış ve genelleme dalında altın madalyalar alabilecek kitaplar yazmış, lakin tutturamamıştır. iş bu yazarlar reklamını iyi yapamadığı için satamadığı kitaplarındaki olmak istediği karakteri kendisini istediği kadar gizleyebileceği bir mecrada yaşatmaya karar vermiş ve sanal aleme kucak açmış kulaçlarca dalmıştır. işte başlığımızdaki konuya da bu noktada değiniyoruz. kaliteli olduğunu sandığı kitaplar üreten beceriksiz yazarcıksınların bastırılmış ikincil karakterlerle, kitap yazarak arzuladığı üne kavuşamaması sonucu kurgu zekasını türk erkeğini de kadınını da etkileyecek olan argo espiri sanatı ile bu arzusunu sanal saklanmış karakterlerle ortaya koymasıdır.
ha diyen olacaktır ki ne biliyorsun?
de kim olduğunu ben niye biliyorum?
üstelik o zamana kadar çıkmış olan kitaplarından haberim bile olmaması cabası iken?