bugün

nezaketin, inceliğin, iyi niyetin had safhasıdır.
hümanist insanın, kendini diğer insanlar karşısında sürekli tekrar eden durumu.
"her $eyin fazlası zarar" dü$üncesinden yola çıkılarak, uzun süreli kırılma i$lemi sırasında çevresinde insan kalmayacak olan ki$idir.
taksici amcalara da "bizi şuraya götürür müsünüz zahmet olmazsa" * diyerek nezaketini her daim gösteren kişiler için söylenir.
-sana zahmet bana eziyet şunu verirmisin.
*tabi buyrun efendim.
-teşekkür edirim canım.
*bir mukabele.

diye sohbete devam edilen nezaket icabı sözler öbeği.
inceldiği yerden kopmak.
kibarlıkla kesinlikle karıştırılmaması gereken durumdur. ilk önce bunun belirtilmesi gerekmektedir.

abartılmış kibarlık ve nezaket insana apayrı bir antipati katmaktadır, bu antipati aşırı kibarlığın ve nezaketin insanda yapmacık durmasıyla alakalıdır. bi siktir git dedirtir.

(bkz: esra ceyhan)
gereğinden fazla nezaket göstermek.