bugün

çocukken hiçbirşeyi istemediğim kadar canı gönülden isteyip olmamasından mütevellit neredeyse kendimi parçalayıp ağlama derecesine geldiğim masumane isteğimdir. gözlerimi kapatıp ellerimle hokus pokus tarzı hareketler yapıp uzun uzun denemişliğim bile vardır. ama olmayınca olmuyor işte.
basit bi istek.

o'nun yaninda, nefesinde uykuya daliyo olabilirdim.