kepli fotoğraf

mezuniyet sebebiyle çektirilen fotoğraf.
bu fotoğrafı çektirmek büyük çiledir. kep kafaya uymaz, kafada dengeli durmaz.. buna bir de fotoğrafçının poz fantezileri de eklenince stüdyoda tam bir gerilim yaşanır. yan dönmenizi ister, gülümsemenizi ister, iter kakar filan. tabi iş eninde sonunda 'omzun üstünden sırıtarak bakan' poza gidecektir.

fotoğrafı aldığınızda büyük ihtimalle tanımazsınız kendinizi. zira dünyanın tüm acemi fotoşopçuları birleşmiş, sizi beyaz ifadesiz suratlı, bembeyaz dişli parlak bir birey haline getirmek için uğraşmıştır adeta. zenci derecesinde esmerseniz bile fotoğraf bembeyazdır.

anne için kepli fotoğraf diplomadan daha gerekli olduğundan, büyütüp duvara asmak şarttır. bu da eve gelen eşin dostun sizi 'omzun üstünden sırıtarak bakan' tipinizle hatırlamasına sebep olacaktır...

kepli fotoğrafın ön plana çıktığı mecralardan biri de yıllıklardır ki, çoluk çocuğunuz-torununuz bu garip fotoğrafı mutlaka görecektir. tabi fantastik yıllık tasarımıyla daha da ilginç hale gelmiş olarak..

askerlik sırasında mutlaka çektirilen fotoğraftır.

sivilceler çıkmasın diye photoshop'un kralı yapılan, en kıllı adamın bile cillop gibi çıktığı fotoğraflar. hepimiz zamanında bu fotoğraflar yüzünden "ahahaha arto gibi çıkmışsın olum" diye dalga konusu olduk, ama artonun erkek olduğunu dinletemedim.

ailenin mutlaka çektir diye ısrar ettiği fotoğraf. ayrıca evin salonunun da bilimum yerlerine yerleştirilmesi yüksek olasılıklıdır.

sanki liseden mezun olmak çok zevkli bir şeymişçesine her zaman bu fotoğraflarda insanların gülmesi istenmiştir. adam belki ciddi durduğu veya somurttuğu zaman kendini daha iyi ifade edebiliyordur? genelleme yapmanın gereksizliğini ortaya koyar, boş gülücükler saçarak insanları kandırmanın alemi yok. sen o lise hayatın boyunca hep sırıtmadın, insanlar seni öyle bilmez. ben mesela pis ve sinsi bir poz vermiştim. çünkü o günlerde güzel bir kazık yediydim.

(bkz: genc kiz ruyasi)

liselilerin yapmasının anlamsız olduğu fotoğraf.

mezuniyet törenlerinin kısa bir süre önce yapılmış olması sebebiyle, şu sıralar msn messenger'daki avatarları süsleyen fotoğraflardır.

hoş bir üniversite anısıdır. özellikle ailenin istediği ve itiraf etmek gerekirse benim de hoşuma giden bir anıdır. sonuçta o üniversiteyi bitirebilmek için göbeğiniz çatlamıştır ve sonunda güzel şeyler yaşamak istersiniz. o cüppeyi giyince insan kendini bir farklı hissediyor. kurtulduğuna mutlu oluyor. yani en azından ben böyle düşünüyorum.

yukarıda işin duygusal boyutunu anlattım. laaakinnnnnn (sinirli bir ergen tonunda) gelelim işin aslına. bugün bizim kepli fotoğraf çekimimiz vardı sevgili sözlük. kampüste yapılan bu tarz çekimler yağmurlu, rüzgarlı günlerde yapılmaz bildiğim. ancak biz şakır şakır yağmur altında, rüzgarla birlikte fotoğraf çekildik (fotoğraf diyorum ama adı öyle olduğu için). fotoğraf çekmekten bir haber bir fotoğrafçı, kalabalık bir kitle... günler öncesinden itiraz ettik ertelensin diye ama nafile (rektörlüğümüz çok demokratik bir yer olduğu için). kısacası hevesle hazırlandığımız çekim bizim için rezillik oldu. o fotoğrafları da münasip yerlere...

evet aibülüyüm, vurmayın.

genelde zümrüt patentli fotoğraflardır.

hiç çekinmek gibi bir isteğimin olmadığı resimlerdir. zaten mezun olamadık çıkıp ta mezuniyetmiş resimmiş kendimizi kandırmanın anlamı yok arkadaş.*

bu sıralar her yerdeler..