kepirtepe anadolu öğretmen lisesi

dursun bikik adlı bitkininde öğretmen olduğu yerdir.tarih derslerimizin içine etmeyi pek bi güzel başarmıştı zamanında..ortalama bir derste max 6-7 dk ders işler.diğer zamanlarda evdeki olayları anlatırdı. *

dursun mikik gibi bir adamı içinde öğretmen olarak barındırabilen okul.
-Okurken ne kadar sövmüşsek de, mezuniyetten sonra özleğim her aklımıza geldiğinde ah çektiğimiz yer.
-Mezunlarından bir araya gelenler aynı dönemden olmasalar bile saatlerce okul hakkında konuşabilir.
-ilkbaharı meşhur okul.
gider de gider böyle...bitmez...

Bir ana tanırım Kepirdir adı
Çelikten tunçtandır göğsü kanadı.
En ıssız köylerde anılır adı.
Can verdi kuruyan cılız kollara.
Adımız, andımız, Kepirliyiz biz
Ülkümüz köy yolu, geri dönmeyiz.

diye de bir marşı vardı.hala akılda kalabilmiş.yaz yaz bitmez...

öğrencileri arasında çok sıkı bağlar varmış zamanında, çok asil duyguların mekanıymış. lüleburgaz civarında, sadece erkek yurdu var. birçok öğretmenim oradan mezun, hepsi psikopat. ama alanında çok başarılı öğretmenler.
(bkz: yiğidi öldür hakkını yeme)

lüleburgaz civarında köklü bir okul. en yakın arkadaşımın yurt yıllarını anlata anlata bitiremidiği okul.

4 yılımı verdiğm ve sonunda 2004te mezun olduğum okul. *

aşçılar: resmi abi, hüseyin abi

yatakhane sorumlusu: ismail efendi

çaycı: hafize abla

döner sermayeci: semih abi

bekçi: mümin abi

hizmetliler: öğrenciler (sobayı yak-temzile; sınıfları, koğuşları, yemekhaneyi süpür-paspasla; idarede nöbetçi ol,yemek dağıt,tarlada çalış...)
yine de güzel miydi?güzeldi.

okula ilk girişte çok zorluk çekilir, ama son sene olduğunda gitme vakti geldiğinde kepirden işte o zaman değeri kıymeti hissedilir, insanın hayatından çok şey götürür ama götürdüğünden fazlasını katar insana.

1999 yılında girip 2003 yılında mezun olduğum okul. candır. bu kadar sıkıntıları olup ta bu kadar unutulmayan başka bir şey var mıdır hayatta? adını duyunca bile heyecenlanmama sebep olan okul.