kendini kandırmak

çok iyi başardığım olay kendimi iyi olduğuma inandırdım.

ilginç ve doğru olmadığını, aslında farklı bir şeyi göstergelediğini düşündüğüm bir kavram, olgu.

Kavrama göre, sanki benim haricimde başka bir ben varmış da ona bilerek yalan söylemişim ve diğer benliğimin bundan haberi yokmuş gibi bir anlam ifade ediyor.
Çünkü "kandırmak" gibi bir kavramdan bahsediyorsak ve ben bir kimseyi kandıracaksam, o kişiye doğru olmadığını bildiğim bir şeyin tersini(doğru olduğunu) söylerim, ve bunu söylerken de söylediğim ifademin doğru olmadığını bilir ve ona yanlış eylemde bulundurma amacı güderim.
Bu halde ben kendi kendimi nasıl kandırabilirim? Kendime, doğru olmadığını bildiğim bir şeyin doğru olduğunu söylersem, buna inanıp eyleme geçecek olan kişi kim? Yine benim. Eğer buna inanarak harekete geçmişsem, bu sefer de bunun doğru olmadığını unuttuğum yada artık buna inanmadığım için, kendi kendimi kandırabilecek bir ben de ortadan kaybolur. Dolayısıyla kendi kendimi kandırmak gibi bir olgudan söz edemem.
Fakat bu kavram aslında şunu göstergeliyor olabilir; sağlıklı düşünememek yada gerçeği düzgün görememek. Bir kişi, başka bir kişiye kendini kandırıyor dediğinde, bu kişinin sağlıklı veya doğru düşünemediği, buna paralel olarak doğru olmayan duyguları ortaya çıkardığını kasteder, kişinin gerçekten kendi kendini kandırdığını değil. Çünkü insan kendi kendini kandıramaz.

Bu konuda çok kötüyüm. Neden de bilmiyorum. Beynimin doğru düzgün çalışmadığı aşırı korktuğum, duygusal olduğum zamanlar falan en azından kullanabilmek güzel olabilirdi. günü kurtarırdık. Zaten başıma ne geliyorsa her şeyi direkt söylememden geliyor. Bunları filtrelemek gerekiyormuş ben de yeni yeni öğrendim. Mesela biriyle konuşmak istemiyorsan seninle şu an konuşmak istemiyorum diyemezsin de gidip ütü yapmam lazım diyebilirsin ama enteresan.

ara-sıra yaptığım eylemdir.

insan oğlu yada kızı, herkesi kandırır da, bir tek kendini kandıramaz.

Yapılan bir işin , gerçek yüzünü tamamen bildiğim hâlde etrafındaki kişiler dâhil o olayı yıllardır farklı anlatmak anlayışı.

En kötüsüdür. Adeta bir aptallıktır.

işin sonunda kaybetmektir. Sıkıntının ne olduğu da anlaşılmaz çünkü kendini öyle bir kandırmıştır ki gerçeği hatırlayamaz.

Mutluluğu aptallığa tercih ettiğim için yaptığımdır. Umarım bi gün gözüm açılmaz….