kendini boşlukta hissetmek

Sıkça hissettiğim durumdur. boş boş bakınmak ve salakça hayaller kırmak bu durumu tamamlayan olmazsa olmaz durumlardır. insana tükenmişlik hissi de katabilir.

berbat bir duygu.

içinde bulunduğum tarifi olmayan iğrenç durum...

her babayiğidin harcı değildir. bugün bir astronot bile olmayı başaramamış yetersiz insanlar nasıl olur da kendilerini sık sık boşlukta hissedebilirler? o kadar kolay mı abisi o iş, git bi yerçekimsiz ortam simülasyonlarına bilmem nelerine ondan sonra konuş.

sonra yok kendimi boşlukta hissediyorummuş. hade len seninki boşlukta hissetmek değil, o başka bir şey. ona rahat batması denir.

Uykuya dalarken yüksek bir yerden düşüyormuş gibi olduğunda hissedilen durumdur.

en yakın arkadaşınız veya sevgilinizin sizi terk ettiği zaman ilk 10 gün yaşayacağınız ruh hali. bir bakmışsınız cihazınızın hafızası indirdiğiniz slow, arabesk müziklerle dolmuş. Kulaklık ile kulağınız özdeşmiş. Odanızdan çıkmayı unutmuş, çevreyle ilişkiyi kesmişsiniz. Hep düşünürsünüz, hata mı yaptım, sebep neydi, neden nasıl.. beyninizi yer bu sorular. Gece uyuyamazsınız, içiniz sıkılır, bir özlem hissedersiniz.. Eğer sizde de bu belirtiler varsa, tebrikler! Boşluktasınız. sil gözyaşlarını, çık git eğlen gez giden kaybetti.

Yaklaşık 2 sene içinde bulunduğum, 5 ay önce kurtulabildiğim vıttırıvızzık iğrenç durum. * *

tarifi imkansız iğrenç durum ve nefret ettigim bir şey.

herhangi bir inancı olmayan insanların yaşadığı durum.

nedeni ise ölümden sonra ne olacağını bilmemeleri. bu yüzden amaçsız insanlardır.

Zaman zaman başıma gelen durum. insan bir tuhaf olur. Hayatı, yaptığı işleri sorgular.

zaten boşluktayız bu neyin kafası dedirtir.

Ruhun ibadete aç olmasıdır. Saçmalık gibi gelebilir belki bazılarına ama bu durumda içinizden gelerek kılacağınız bir namaz sizi rahatlatır. Bu da Allahın bizim ibadetimize ihtiyacı olmadigini fakat bizim ibadet etmeye ihtiyacımız olduğunu gösterir.

Hayatın anlamını kaybetmesinden sonra gelen duygudur. insan yaşamak için bi sebeb bulamayınca düşüyor bu boşluğa.

Mal gibi günleri geçirmek, takvimlerden gerçektende haberinin olmaması. Sadece başına gelen olaydan bu yana kaç gün geçtiğine bakarsın. Fakat hangi ayın kaçı bugün günlerden ne umrunda olmaz. Sadece günler geçsin istersin işte.

için kapkaranlık, hayata dair bi umudun da yoktur artık. Tek görevin vardır etrafındaki insanları mutlu etmeye çalışmak. Kalanların sağlığı iyiliği için uğraşmak.

Neyseki müzik dinlemek var. Neyseki içindeki karanlıkları sen anlatamazken anlatabilen şarkılar var. Neyseki insanlardan nefret edip uzaklaşmak için kaçılabilecek kulaklıklar var.

Kısaca kendini boşlukta hissetmek büyük çığlıkların ardından düştüğün dinginlik, sakinlik ve kabulleniş evresidir.

görsel
anlatamazsın yaşaman gerek.

Karadelik gibi bir histir. Kişi kaybolur içinde. ne yaparsa yapsın bir şey değişmeyince, artık bir şeyleri değiştirmeye çalışmaktan ve mücadele etmekten vazgeçer.

Her ne kadar her yerde "benim burada ne işim var?" ya da "ne yapıyorum lan ben?" diye kendini sorgulasa da çoktan kendini hayatın akışına bırakmıştır ve hayat onu nereye sürüklerse sürüklesin bütün hissizliği ile itiraz etmeden, içindeki o koca boşlukta süzülmeye devam eder.

Her fırsatta kendini işe yaramaz boş sanmaktır, gereksiz duygu boşluğu.
Bir bak istersen etrafına ne kadar insan olduğunu göreceksin. KafAna takılacak bir şey yok. Olduğu göreceksin.

Aşılması üstüne gidildikçe keyif veren bir sorun aslında. Sadece kendinize tutanacak bir dal bulmanız yetiyor gerisi çorap söküğü misali zaten. Tavsiyem değerli Uludağ her insanı ilerletecek bir şeyin olduğudur. Sadece arayıp, bulmak önemli olan. birde bazen ayağınızı gazdan çekip hayatı hızlı yaşamak yerine anı zamanında yaşamaya gayret gösteriniz, bence günümüz insanları bu derde sürükleyen diğer bir sebeb bu. Tad almak için meyveyi kendi zamanında tüketmelisiniz.