kendini bildin bileli okula gitmek

şöyle biraz irdelendiğinde gerçekten ilgili kişiye* koyan gerçektir. genelde, aklın yeni yeni kendi iradesiyle hareket ettiği 7 yaşında başlar bu serüven. ilköğretim, hazırlık, lise, üni. hazırlık, üniversite, vb şekilde daha devam eder. bi bakılmış yaş 25'lere gelmiş neredeyse. yani hemen hemen bi insan ömrünün yarısı. şöyle bi düşünür, bakar geriye. bitirdiği bölüm iktisat olduğu halde kendisine empoze edilmiş binlerce gereksiz biyolojik terimleri, fizikte bilmem neyin ne kadar kaldırma kuvveti olduğunu, kimyada maddelerin moleküler bileşimlerinin dıdısının dıdısını. güler geçer. çünkü ezberlediği şeylerin onda biri aklında kalmamıştır. kalanların ise neredeyse hiçbiri bi işine yaramayacaktır hayatında. ilk eğitim sonrası bikaç senede alınabilecek öğretim süner de süner. hayatın en verimli yılları sıralarda geçer. geride bırakılan biçok hiçle.

insanın 7 yaşından sonra bilinçlendiğine işarettir.

(bkz: yeter be)

(bkz: bunu yapan turktur dedirten olaylar)

dost olarak tanımlayabilecegin çogu arkadasının okul sıralarından tanıdıgın kisiler olmasıdır,ilk düsünsel ve fiziksel masturbasyonları okul ögretmenlerine ve okuldaki arkadaslarına karsı yapmaktır,hemen hemen tüm ideolojik fraksiyonları okul sıralarında tanımaktır,sigaraya lisede baslamaktır...

cumartesi pazarı sevmektir,gömleginin bir dügmesini acıp özgür oldugunu hissetmektir,ceketten ve kravattan nefret etmektir,üniversitede lisede yasaklanmıs saç,sakal gibi seyleri bokunu çıkartana kadar yapmaktır..

birinci sınıfın ilk günü aglamak,birinci sınıfın son günü ise okul bitiyor diye aglamaktır,her sene basında okulun ilk günü arkadasları görüp sevinc cıglıkları atmaktır,her dönemin ilk gününü çok sevmektir..

bittigi zaman ise 'hassittir ben hic böyle olacagını düsünmemiştim' demektir..

ana okulunu falan saymıyorum ilkokul birinci sınıftan itibaren üniversitenin sonuna kadar hiç kalmadan 20 öğrenim yılı aralıksız okuyan benim gibiler için geçerli olan durum.**

6/7 yasindan itibaren duyulan silgi,kalem,tebessir kokusunun bagimlilik yapip, uzun yillar birakilamamasi durumuna verilen isim.

yeter be abi yeter masterına sokıyım, ulan damarıma bastınız be.

bir entersan bakış açısıda bunca yıldır okunmasına rağmen daha kültürel anlamda toplumsal gelişmenin yeterince iyi olmamasıdır."toplum gelişmicekse ne skime okuyoruz biz" diyes geliyor insanın.bi yerlerde bi yanlışlık var olsa gerek.ya bizler çok bireyciyiz şahsi menfaatlerimizi düşünüyoruz ya da eğitim sistemi harbiden ayvayı yemiş.
(bkz: sistem beni ısırır ben sistemi)
(bkz: bahadir boysal)

6yaşımdan beridir okula gidiyorum hala bi sap olamadım
(bkz: yaş 24)

ilkolkul,ortaokul,lise,üniversite üzerine de öğretmen olduğun zaman ölene kadar okula gitmek anlamına gelen hadise