kendine bir hayat kuramamak

bahtsızların kaderidir. herkes iyi kötü bir düzen tutturmuş gibi görünür bireye. ama kendisi savrulur oradan oraya. ne işinde bir düzen tutturur, ne okulunda, ne arkadaşlarında. hiç bir şeyde yüzü gülmez gibi gelir, hiç bir yere ait hissedemez kendini birey. oturur banka, yakar sigarasını. tek başına, milyon insanın olduğu şehirlerde tek başına. herkes birileriyle de kendi yalnızmış gibi hisseder, belki de gerçekten öyledir.

kim bilir.

şanssızdır. bir o kadar da üşengeçtir. belli ki girişimci ruha sahip değildir. bir şeyleri elde etmek için de her hangi bir müdahale de bulunmaktan kaçınır. her ne kadar hayata karşı sitem etse de kendisinde de biraz suç bulmalıdır.

Benimdir aq ya bir sürüngen gibi yaşıyorum.

Madem ki bu kadar kişi yalnızız, gelin arkadaş olup içelim lan.

14 şubat, Yılbaşı ve Doğum günleri daha bir sert vurur bu kişilere. Çünkü herkes bu günlerde haftalar öncesinden planlar yaparken bu kişiler yine normal bir gün gibi geçirirler. Plan yapmak isterler ama olmaz. sırf etrafındakiler onunda planı var diye düşünsün diye yok yere ortadan kaybolup biryerlere gidebilir.