kendinden kurtulmak isteyen insan

saatin yitik olduğu bir zamandı. kum saatinin bir kaç yaramaz kumu başlarını alıp gitmiş parantezin ilhamı olmuşlardı, imla kuralının uçuk yanlarını öpüyordu kaçıklık... insan kendinden gidebilir miydi? parantez susarak anlattı. insanın gidebileceği tek yer yine kendisiydi.

kendini yeterince tanımış , tanıtmış ve deşifre olan insan. bir defa kafadan vericidir. bazen sınırlarını koruyamaz. insan dostudur ve dostunun sorununu sorun edecek kadar arkadaştır. karşılık beklemez, hep verir durur. en çok bundan mutlu olur.
yıllar önce çok sevdiği bir arkadaşı ona " beni neden seviyorsun " dediğinde yanlış olan ne diye düşünmüştür. aynı kişi şu anda neden sevildiğini bilir ve aynı derecede sever. başkalarını kıskandıracak dostlukları vardır. *
benim işte o .............. kendisinden kurtulmak isteyen insan. başlık açan arkadaşada teşekkürler.
insanlar için uğraşmak mı? yoksa banane demek mi? artık doğru ne bilmiyorum. yıllardır derdi olupda koşmadığım bir insan hatırlamıyorum. bir gün olsun karşılık beklemedim ama yanlız kalmayacağımdan o kadar emindim ki , belkide ondan dolayı istememişimdir.
dün sadece iyiki varsın diyen birine ihtiyacım vardı. bulamadım ...........
demekki yokum... o halde kurtulmalıyım ben benden. diğer insanlar gibi, sorumsuz ve umursamaz yaşamalıyım. gülmemeliyim haketmeyenlere........
artık herkesi affetmemeliyim. her durumda dönülecek kişi ben olmamalıyım. başkaları için üzülmekten, çalışmaktan, koşmaktan vazgeçmeliyim.........
bana göre ben iyiki varken, yakın bildiklerime iyiki yokmuşum. hiç olmamışım.
demekki ben benden kurtulmalıyım............

(bkz: beni bırak benden öteye)