kendin hakkında bir şeyler yaz

facebook'ta profilde bulunan, kendini anlatabilmek için konulmuş alan. çoğu profilde insanlar kendilerini şarkı sözleriyle anlatmaya çalışmış farkettim de. nedendir acep ?

bu cumleyle karsilasinca insan nedense bir hebele hubele tarzı gevelemeye baslar. hayir normal zamanda insan kendisi hakkinda cok sey anlatabilir dogal olarak ama bu cümle cotanaaa diye suratiniza carpinca bir kendinizi sorgulamaya baslarsiniz. verdiginiz cevaplar kasintidir genelde . karsi tarafin bilmesini istedigi özellikleri yazarsiniz . sacmadir kanimca. taniyip gorsen ne kadar hos olmaz mi degil mi ama ?

tanıdığın insanları bulman için açılmış sitede tanıdıklarına ve kendine kendini neden dandik bir iki cümleyle tanıtma hissi duyasınki sorusu yöneltilebilir.* * *

emir cümlesi. anarsist duygulara gark ediyor insanı.

Neden mi istemiyorum kimseyi ?
Birini sevdim ben, çok...
Hayaller kurdum onunla, gelecek olan günleri... Aynı okulu okuyacağım, aynı evi paylaşacağım ve onun olacağım...
Hep sevecekti beni ve bende onu...
Biz' e ayrılık hiç uğramayacaktı...
işe gittiğinde bile beni özleyecek beş dakika bensiz duramayacaktı. O ve benden başka kimse olmayacak hayat önceliklerimizde biz ve bize dair şeyler olacaktı.
Hayatım ( ızın ) her anında büyüyecekti sevgimiz.
Ölüm bile ikimizin olacaktı... O bir gün ölürse ben, ben ölürsem o gelecekti arkamdan beş dakika düşünmeden...
Dünya iki kişilik olmasada onun içinde benim içinde iki tek kişi yaşayacaktı.
Birinci ve ikinci tekil şahıslar unutulmuştu bizde.
Yapamazdık biz birbirimizsiz, olmazdı, olamazdı.
Ama oldu.
Günler geçtikçe, belki daha çok sevdik birbirimizi söylediğimiz gibi ve sevgi zirvede yaşadı bir süre.
Sonra başladı bir düşme, inişler çıkışlar gittikçe arttı. En küçük tartışmalarda bile kızabilir olduk birbirmize...
Kıskançlığımız hayatın iki kişilik olduğu hevesimiz, hayatın bizden ibaret olduğu düşüncemiz kayba uğrattı bizi. Günden güne yok oldu, yok olduk...
Başlarda ben onu kaybettim, sonra o beni.
Ya da önce o beni sonra ben onu. Yavaş yavaş ayrılığın sessizliği çöktü üstümüze.
Yanyanayken konuşamaz, birbirimizden bekler olduk. Her ne yapmak istediysek 'o yapmıyor ama! ? ' korumasına bürünür olduk.
Biz kalktı ortadan ve aldı şahıslar yerini.
Her sabah aklında uyandığımın nadir gelir oldum aklına, her akşam sevgi sözcükleriyle uyutulan yüreğim aşka uyutulur oldu.
Yapmacık hareketler çoğaldı içten içe. Seni seviyorum demek için bile düşünür olduk.
Kurduğumuz hayallerin gerçek olmayacağı gerçeği bir tokat gibi çarptı yüzlerimize.
Belki istemedik ayrılığı, tüm bunlara rağmen denedik eskisi gibi olmayı...
Azalan ve tükenmeye yol alan sevgimizi çoğaltmaya çalıştık. O' da bende sevmeye uğraştık.
Öpüşmelerdeki heyecanı, sarılmalardaki titremeyi aradık.
Ama olmadı. Gittikçe yordu bu uğraşmalar bizi.
Her geçen gün çirkinleştik birbirimizin gözünde, beğenmez olduk, eksik görür olduk.
Ve beklenen son geldi, bitişimizi izledik. Ne o devam diyebildi ne ben..
ikimizde biliyorduk bir şeylerin tükendiğini.
Ve bitmesi gerektiğini.
Bitti.
Şimdi kimseyi istemiyorum hayatımda, korktuğumdan değil yada sevemeyeceğimden...
Ben onda kalsın istiyorum aşk...
Onunla hatırlamak istiyorum kurduğum onca hayali...
Olmasada ve olmayacak olsada, hatta olmasını bende istemesemde özel kalsın istediğimden...
Dudaklarım onda, ellerim ellerinde ve bedenimin sıcaklığı onun bıraktığı gibi kalsın.
Hayat onda kalmasın ama yaşanmışlık onda kalsın istediğimden...
Yeni birileri mi? Tercihim yalnızlık değil elbet, ama yeniden demeye yok istek...

tanımdan uzaklaşıp yazarların kendileri hakkında entryler gireceği bir başlık dahadır.

bu bölüme "kendin hakkında birşeyler" yazan insanların sayısı epey bi fazla.

"kendi hakkımda bir şeyler."

şimdi girip baktım da hakkımda hiç bişeyin yazmadığı feyzpuk zımbırtısı.

Sabahtan akşama kadar herkes kendisini yazıyor zaten burda.

Gereksiz başlık.

iyi bir insan olduğum için Allah beni kötülüklerden koruyor.Yaşadıklarımın başka açıklaması olamaz.Kötülük düşünenler kendi kötülüklerinde boğulsun.