kendi kendini marjinalleştirmek

Bir nevi don kişotluk sendromudur.
Hemen hemen her ideoloji insanında bulunur.
Yani herkes bana karşı fikriyle kendini zıtlaştırdıkça davasına daha bir hizmet etmiş olma yanılgısı.
Böyleleri kafasına kuş sıçsa başkasından bilir ve bununla kendini gazlar.
En bariz örnekleri lgbt eylemlerinde görülür.
Homofobikliği yıkmaya çalışırken yapılan aşırılık homofobik olmayanları da homofobikleştirebilir.
Sürekli aynı şeyi söyler ve ajitasyon yaparsan ters teper.

Sen kürtlük ile kürtçe ile sorunu olmayan bir adama gidip inatla kürtler şöyle böyle, bu kadar acı çekiyoruz diye sürekli çene yaparsan bir yerde patlak verir ve adam sana düşman kesiliverir.

Ülkü ocaklarında davaya sadakat vs diye her gelenin tarzına karışırsan en sonunda sikerim yapacağınız işi diye sizden kaçan tonla insan bulursun ve o insanların çoğu senin zıt kutuplarında değer kazanır.

Her sıkıntıyı akpye bağlar isen bundan bıktırdıkların akpyi yavaş yavaş haklı bulmaya başlar.

Her eski yanlışın temeline chp'yi koyarsan senin sıkboğaz ettiklerin iyi yapmış chp der.

Durum budur . Günümüzdeki taraflaşmaların ve zıtlaşmaların çoğu bundan kaynaklanır.
Sonucunda zıt kutba itelediğimiz benliğimiz "kutsal iş yapıyorum " yanılgısına düşer.

bunu "bizim toplumumuz" bazında ele alırsak.

bu "marjinallik" millet olarak tahammülsüzlüğümüz ve üslup bilmez kişiliklerimizden kaynaklanıyor biraz da.
yani bir davayı yahut daha küçük çapta bir görüşü benimsemişsek diğer kesimlere tahammül edemiyor ve aykırı üsluplar kullanarak yaklaşıyoruz. bu da aradaki uçurumu git gide büyütüyor ve bir yerden sonra birbirinin varlığından bile rahatsız olan onlarca kutbun insanları olup çıkıyoruz.

"saygı" denen şeyi sadece kendimiz gibi düşünen insanların hak ettiği bir olgu olarak görüyor ve diğer kesimleri kışkırtmak için elimizden gelen her şeyi yapıyoruz(hakaretler, aşağılamalar vs).

böyle bir ortamda da her grup kendi içinde marjinalleşiyor haliyle, ben bunun kişi bazında bir olay olduğunu sanmıyorum.

bir de bir görüşü sadece o görüşe mensup insanların ağzından dinleyip, öğrenme hastalığımız var ki sorma gitsin. herkes taraflı ağızlardan dinlediği davalarının kusursuzluğuna inanıp, en ufak bir eleştiride dahi kendinden geçiyor. aslında olayları her yönüyle ele almayı ve tartışmayı bilsek çok güzel toplumuz da işte.

yine de seviyorum hepinizi. ama siz yine de sövmeyin sağa sola.

güzel bir tanım cümlesi esasen. marjinalleşmeye giriş adım 1: ağzını yayarak konuş
adım 2: salaş giyin ama öyle bir takıl ki herkes tarz sansın.
adım 3: ota boka muhalefet ol ingilizceden türkçeye iğrenç çeviriler neticesinde türkçede kullanılmayan bok kelimeleri kullan.