kendi işimi kurana kadar ne patron varsa piçtir

türkiye de, koca bulana kadar feminist, para bulana kadaf komünist anlayışla benzer bir anlayıştır.

iş hayatındaki bir paradokstur.

Kendi işini kurduğunda işi oturtana kadar it gibi çalışmak zorunda kalırsın ve bunu "kendi kararım" altında güzellemelerle kendini kandırırsın, aslında beyaz yakalıdan daha çok çalışıyorsundur.

Beyaz yakalı çalışıyorsan, kariyerin - yyaşadıkların - yaşayacakların birilerinin iki dudağının arasındadır, genel müdür olsan bile.

Bu iş hayatı paradoksudur. düşünelim bakalım hangisi daha iyi?