kemalizmi eleştiren insanı yobaz olarak damgalamak

kemalizmin bir hastalık olduğunu söyleyen yarım akıllıların yaptığıyla eş değerdir.

en büyük yobazlıktır. kemalizm bir düşünce ise eleştirmek elbette doğaldır.asıl yobazlık eleştiriyi kaldıramamaktır.

mustafa kemal atatürk ü eleştiren sadece halife sevdalıları değil, misakı milli üzerindeki türkiye cumhuriyetinin varlığından endişe duyan bütün iç ve dış oluşumların söylemidir. bunların tek ortak noktası, laik ve demokratik türkiye cumhuriyetinin parçalanması ve bölünmesidir. bunu bir arada tutan mustafa kemal i ve devrimlerini tabi ki hazmedemeyeceklerdir. o öldükten sonra bile yedikleri tokatın izi kalmış, çıkmamıştır. acısı demek ki devam etmektedir.

o ölmüş olsa da öğrettiği o tokat tekniği, biz cumhuriyet gençlerine miras kalmıştır. mustafa kemal in izinden giden her türk genci de gerektiği zaman o tokatı atmasını bilecektir.

herkesin kendine ait düşüncesi vardır ve başka bir düşünceyide eleştirmesi çok doğaldır. aslında olanı eleştirmek düşünmeyi gerektirir yani buda olanı salt olarak kabul etmemektir. asıl bu durumda bundan faydalanmak varken en ufak bi olayda aşırı ters tepkiler yanlıştır. kemalizimde bir düşüncedir ve her düşünce destelenebilir, güzel buluna bilir yahut eleştiriledebilir...

tarihi, klavye başında yazanlara yobaz demenin yetersiz kaldığını düşünürsek doğru bir tespittir.
bu tespit böceklerini fazla ciddiye de almamak gerekir; deli saçmalarıdır nitekim.

ha bu arada... okuyunuz: "benim fani vücudum elbet bir gün toprak olacaktır. fakat türkiye cumhuriyeti ilelebet payidar ve muzaffer olacaktır."
mustafa kemal atatürk

atilla yayla ya yobaz demektir aynı zamanda. komik olur.