kemalizm ile uyuşturulan ülke

öncelikle (bkz: #8114864)

kemalist olmayanın vatana ihanet etmiş sayıldığı, resmi ideolojiye ters bir şeyler söyleyenlerin hemen tepki çektiği, mümkünse bir devlet kurumunda çalışıyorsa işine son verildiği, herkesin kemalizme biat etmek zorunda olduğu atatürk putlarından geçilmeyen ve bir neslin atatürk'ün huzurunda esas duruşta bekleyerek bilimi, ilerlemeyi, çağdaşlığı, kültürel ve sanatsal gelişimi kaçırdığı bir garip yönetime geçmiş olan geri ülke. teröristler bu ülkede vatansever adledilir, kitabevi bombalayanlar komutanların emriyle serbest kalır, ceylan önkol'ların ölüm nedenleri bir türlü araştırılamaz veya bir şekilde geçiştirilir. bu ülkede ekmek yemek, su içmek, nefes almak istiyorsan ya kemalist olacaksın ya da kemalizmin işletim sistemine, menfaat çarkına değnek sokmayacaksın.

demokrasi palavrasıyla ve sahte müslümancılıkla 8 yıldır yönetilen ülkede, en büyük yanlışların farkında olmayıp sağa sola sataşan cahil yazar zırvasıdır.
(bkz: sus ve yalamaya devam et)

ilkokul sıralarından beri dayatılan m.kemal bilgileri ve zorla sevdirme yöntemleriyle beyni uyuşan vatandaşlara üzülüyorum.

mutlu, ulu, kutlu, mavi gözler, sarı saçlar gibi mavallarla uyutulan ve kandırılan çocuklar ilerde m.kemal'in en ateşli savunucusu belki aşığı belki tapınanı oluyorlar.

ölmüş bir insanın siyasal ideolojilerini ahlaki yöntem olarak alan veya aşılanan tiplerin uyuşukluğuna hak vermek gerek. sonuçta dayatılmış bir sevgi var.

var olmayan ülkedir. bu zamanda kimse kimseye dayatma yapamaz. böyle düşünen insan sorunu kendi beyninde aramalıdır. senin kendi kararını vermeye aklın yetmiyormu? ama sen kalkıpta benim değerlerime hakaret edersen işte bu terbiyesizliktir.

(bkz: eski türkiye)

çok şükür yeni türkiye de böyle şeyler kalmadı.

Sahte Türk kimliği ile uyutulan arapların ülkesi.

Dinle uyutulmaları daha uygundur.

dinci olmayanın vatana ihanet etmiş sayıldığı, resmi ideolojiye ters bir şeyler söyleyenlerin hemen tepki çektiği, mümkünse bir devlet kurumunda çalışıyorsa işine son verildiği, herkesin din tacirlerine biat etmek zorunda olduğu, canlı putlardan geçilmeyen ve bir neslin rte’nin huzurunda esas duruşta bekleyerek bilimi, ilerlemeyi, çağdaşlığı, kültürel ve sanatsal gelişimi kaçırdığı bir garip yönetime geçmiş olan geri ülke. teröristler bu ülkede vatansever adledilir, hırsızlık yapanlar rte’nin emriyle serbest kalır, aydınların ölüm nedenleri bir türlü araştırılamaz veya bir şekilde geçiştirilir. bu ülkede ekmek yemek, su içmek, nefes almak istiyorsan ya dinci olacaksın ya da din tacirlerinin işletim sistemine, menfaat çarkına değnek sokmayacaksın.

koyunistlerin savunduğu düşüncedir.

yaşasın kemalizm yaşasın atatürkiye...

bunu hazmedemeyenin recmi vaciptir.

sevgiler...

yerine göre, din ve futbol ile de uyuşturulan ülkedir.

tek parti döneminden sonra
1950-1960 Demokrat Parti,
1961-1963 CHP,
1965-1971 Adalet Partisi,
1974 CHP,
1975-1977 AP,MSP,MHP, CGP
1977-1978 AP,MSP,MHP,
1978-1979 CHP
1979-1980 AP
1983-1991 AnaP
1991-1993 DYP
1 ay SHP iktidarı
1993-1995 DYP, SHP
1995-1996 DYP, CHP
1996-1997 Anavatan, RP, DYP koalisyon değişme vs karışı.
1997-1999 Anavatan DSP Demokrat Türkiye partisi
1999-2002 DSP MHP ANAP
2002- günümüze AKP

tek parti döneminden bu yana 4 chp iktidar yılı 1 kez iktidar ortaklığı var.
1 DSP ortaklığı, 3 iktidar yılı var oda koalisyon.

ülke ne ara kemalizmle uyuşturuldu bilmiyorum, ama bir uyuşukluk olduğu kesin. neyin uyuşukluğu acaba.