bugün

evin hanımına kaşık düşmanı denir kimi kırsal kesimde.
(bkz: there is no spoon)
kadını aşağılayan bir anadolu terimi.
tdk'nin deyimler sözlüğünden kaldırmaya çalışmış olduğu kültür göstergelerimizdendir.
(bkz: telekinezi)
anadolu'da hala kimi yerlerde, erkeklerin hanımlarindan bahsederken şakayla karişik kullandiklari sözdür. aslinda bu sözde kadina bir hakaret kastı yoktur. hatta belki kocasinin, bu söz ile eşine karşi sempatisini ifade ettiği bile söylenebilir.

bu ifadenin çikiş noktasi da şudur:

vakttiyle, fakirliğin kol gezdiği, insanlarin da lüks merakina kapilmadiklari bir dönemde kadinlar arasinda şöyle bir yanliş kanaat dolaşir imiş:

-eğer bir adam refaha erer, zenginleşirse ikinci bir hanım almak için arayişlara girer. "borç yiğidin kamçisidir." denilir ya hani, erkeğin de eğer borcu biterse ayrani kabarir. onun için kocanin yoksulluğunu daima kendisine hissettirmek lazimdir. bunun en kolay yolu da sofradan geçer. evde iki kaşik varsa birini kirmak lazimdir ki bey geçim derdinden baska bir şey düşünmeye firsat bulamasin; yuvasina bağlı olsun. işte bu yuzden kadinlar evdeki kimi kaşiklari kirip atarlarmiş. bu ifade de böylelikle edebî bir zenginlik olarak literatürdeki yerini almiş.
solohov'un uyandırılmış toprak ve ikinci cildi don kıyısında hasat adlı eserlerinde bolca kullanılan deyim. a çevirmenin uydurması mıdır bilemedim şimdi.
kadın, eş anlamlarında kullanılır.
sırf bana evlat doğurması ona ömür boyu bakmamı gerektirmez zaten bundan başka da bir işe yaramaz anafikirli geri - neye göre geri?!- düşünce.
Dram türün de senaryo yazaarı ve yönetmeni Bilge Ortaç. Yapımcısı Mehmet Ali Yılmaz olan, 1984 yılında Ankara da geçen Türk yapımı Sinema filmi.