bugün

Sıkılırsınız bazen herşeyden. insanlardan, iş hayatınızdan, okuldan, yaşadığınız şehirden. Sadece gitmek istersiniz, uzaklaşmak istersiniz. Ama büyük olasılıkla mümkün olmaz. Bağlanmış gibisinizdir sanki yaşadığımız şehre. Kaçıp gitmek dururken, siz hareket edemeden olduğunuz yerde kalırsınız.
Çünkü sizi bekleyen sorumluluklarınız vardır. Aileniz, karınız, çocuklarınız. Onları düşünürsünüz yine bulunduğunuz yerde kala kalırsınız.
Herkesin hayallerini süslediğini düşündüğüm arzu.

Bazen geceleri başımı yastığa koyduğum an hayal etmeye başlarım. Yaşadığım şehirde, yaşadığım insanlarla, yaşadığım sıkıntılarla, yaşadığım mutluluklarla değil de farklı bir yerde, belki yollarda, yalnız veya bir dostla, başka dert ve başka mutluluklarla yaşıyormuşum hayatımı. Bir gün dağları, başka bir gün sahilleri adımlıyormuşum. Başka mutluluklara gülümseyip, başka dertlere ağlıyormuşum. Tamamen kurtulmuşum yani yaşadığım kavanozun içinden.

Bunları hayal etmek çok kolay ve huzur verici ama olmayacağını anladığınız zamanlar çok yıpratıyor insanı. Kaçmak arzusu da böyle işte. Çok düşünüp yapamayacağınızı anladığınız zaman insanı dibe doğru sürüklüyor. Eh tabi sonra bir şekilde devam ediyorsunuz hayata ama yarım devam ediyorsunuz. Hep bir kaçışın, hep bir huzurun özlemiyle.
hep içimde olan bişey, o yüzden hedefim karavan almak basıp gitcem arkadaş banane ya.
Her insan bi an hissetmiştir herhalde. Kaçıp gitme fikri güzel de, nereye? O sıkıntı.
bunalım belirtisi.
Bunalınca en çok istenilen şeylerden biridir. Nereye gittiğini, gitmek istediğini düşünmeden hatta arkanıza bile bakmadam gitmek istiyorsanız bu o işte.
Sık sık başıma gelen bir olaydır. Nereye olduğunu, kimle ve nasıl olduğunu bilmeden kaçıp çok uzak bi yerlere gitme isteği gelir ve çabuk geçmez.
A.la giderim....
Can kazaz efendinin dediği gibi, "ilk fırsatta kaçacağım."
Bir arzudur ki aldı başını gidiyor be. yurtdışına kaçıp gitmek istiyorum aslında, param olsa dünyayı gezmek istiyordum ama olmadığı için güzel bir avrupa ülkesine kaçıp orada kendime bir hayat kurmak istiyorum.
Sadece bir arzudur ve hayaldir sadece ölümle gerçeğe dönüşür o yüzden sabır ve çok kafaya takmamayı öğrenmek gerek.
nadiren de olsa bende cereyan eden istektir. cabuk geciyor ama. yillardir ayni yerdeyim. arada bakkala falan kacip gidiyorum, idare ediyoruz.
giderdim de param yok.
Aylar yıllar sonra bu başlığı görüp tekrar giriş yaptım. En çok bana lazım bu. Şuan şu dakika hemen anında lütfen.
Depresyon belirtilerinden sadece biri. Son zamanlarda birçok kişinin istediği bir durum.
Homo habilis' ten modern insan olan homo sapiens' e devredilmiş dürtü.
adamın içi lime lime olur. Mal mal bakarsın etrafına aynaya. Tutan bi tane ot bile yoktur seni buraya bağlayan. Gitmelisindir ama gidemezsin.

sadece arzularda kalan istek.
her şeyden ve özellikle de kendimden kaçıp gidebilmek istiyorum. Ama dünya hapis, beden hapis, akıl hapis..
Kendimi bile almak istemiyorum. Kaçıp gitmek, hiçbi şeyi düşünmemek, sadece uzaklaşmak istiyorum. Artık yoruldum.

Yirmi yaşındayım. Hadi tamam tamam yirmibir. ve insanların samimiyetsizliğinden, laf sokmalarından, bencilliklerinden yoruldum. Üstelik liseden beri thomas hobbes in bencillik hakkında ki fikirlereni savunmama rağmen. Biyolojik olarak genimiz bile bencil olduğunu bile bile insanların bu kadarbencil olmasına gerçekten anlam veremiyorum. Dikkatinizi çekerim bu kadar diyorum. Anlatabiliyorum değil mi? Çünkü ben artık kendimi anlatmaktan da yoruldum.

Anne seni çok özledim...

Şimdi çıkıp gideyim ve düşündüğüm tek şey kaldırım taşlarının sayısı olsun. 1, 2, ... 11, 12... 27 ?? Kaçta kalmıştım?

Size yemin ederim ben elimden geleni yapıyorum. Kendimden ödün vermeye, anlamaya, dinleme çalışıyorum.

Üç şey istiyorum, ihtiyacım olan insanları, kendim olmayı ve anlaşılmayı. Bunlar olmayacağına göre... Uyuyayım