bugün

aciz adam, vasıfsız insandır. gücünün yettiğine otorite kurmayı sever,canı ister eşini sever paşa gönlü ister döver. eşinin tüm benliğine son demine kadar hükmetmeyi ve o'nun üzerinde koşulsuz hakimiyet kurmayı racon bilir. erkek erkeğe yaptığı kavgalardan yahut tartışmalardan mağlup ayrılmanın acısını eşine kum torbası muamelesi yaparak hafifletir. hayatında yaptığı iyi şeylerin sayısı, toplamda bir elin parmaklarını aşmaz. sudan sebeplerle hatta sebepsiz yere sırf antreman olsun diye eşine fiziksel baskı uygular, tatmin olur; gücünü ve konumunu her dayak seansıyla daha da pekiştirir düşük zekasıyla. şiddet arefesinde ve an dahilinde eşinin gözlerinde ve sözlerinde biriken yaşları görmez, git gide daha da çirkinleşir.en nihayetinde insan değildir; benim nezdimde...
(bkz: pabucumun delikanlısı)
dışarda çeşitli nedenlerden dolayı sinirlenmiş evde en ufak bir tartışmadan sonra karısına tekme-tokat dalan karakteri sıfır, insanlıktan nasibini almamış, delikanlılığı yanlış yorumlamış öküz herifin tekidir. Her türlü pislik bu adamlarda mevcuttur.