kartopunu kendi yüzüne atıp gülmek

(bkz: yalnızlık)

Tam bir delilik. Görsem bir de ben atarım suratına.

(bkz: şizofreni)

(bkz: mallık belirtisi)

http://inciswf.com/ihihi.swf

bu aralar anlatsam anlatsam anca bu kelimelerle anlatabilirdim kendimi. bi ryandan hayat dolu olmak bir yandan da ne yaptığını bilememek.

(bkz: siz içeride kaç kişisiniz) sorusunu akla getirir.
ağır travma bunlar

cilginlikliktir ama kaynagi samimiliktir.

o değilde arkadaş kar topu atınca tutturamiyor, uzuluyordu.arkadaşım sırf mutlu olsun diye kartopuna kafa atmisligim vardır.

Yalnızlığa küfür edercesine bir hareket.

Betimleyerek güldüm.

işte bunlar, schozophrenia.

bunu yaptığına göre kendinide parmaklıyosundur.

Hayatta bunu en az bir kere yapmak gerek.

ay çok tatlıyız ya *

Korku filminden fırlamış olması muhtemel, hızla uzaklaşılması gereken insandır... düşünsenize; arkadaşlar toplanmış, kartopları havada uçuşuyor, herkesin yüzünde anlamsız bir mutluluk... bizimki ne yapıyor peki? Yerden alıp ağır hareketlerle topak haline getirdiği karı avuçlarının arasında kendi yüzüne gömüyor! Öyle kalıyor bir iki saniye... sonra arkadaşlarının bakışlarını cezbediyor bu hareketsizlik, bu suskunluk... ağızlardan süzülen nefeslerden başka hareket yok! Sonrası daha fena... bizimki basıyor kahkahayı! Karlar süzülürken yanaklarından... Çenesi yırtılırcasına gülüyor! Kirpiklerinden dökülürken taneler... Susmuyor kahrolasıca! Duvarlarında yankılanıyor tebessümü apartmanların!!!

Yok aga olmaz olsun...

bu çılgınlığa hazır mıyız, az kaldı winter is coming.