bugün

Korku filmi izlendiyse sonrası feci durumdur.
Bir de dolu tarafından bakalım. karanlıklar çıkar aydınlığa ki karanlık olmasa aydınlık olmaz. ikisi de zıt kutuplar ama birbirlerini çok iyi tamamlarlar. gece gündüzün kirlerini örter. gündüz geceye sırlar, gizem, iyilik, kötülük, korku sen neyi yaşıyorsan ve yalnız kalınca neyi düşünüyorsan onu bırakır. yalnızlık karanlıkla kardeş olmalı!
bilinmeyenden korkmak demektir. karanlık tek başına korkutan bir şey değil bir mum bile karanlığı bitirebilir. asıl korkutan karanlığın içinde ne olduğunu ne olacağını bilmemektir.
küçükken karanlıktan korkardım.

çok sonraları yatakta gideceğim yöne bakıp, sonra ışığı kapıyordum. böyle böyle karanlıklarda yolumu bulmayı ve korkmamayı öğrendim.

şimdi ne zaman ışıkların söneceğini, karanlıklar içinde kalacağımı anlasam, gideceğim yöne bakarım o yüzden.

insan çocuk alışkanlıklarından vazgeçemiyor.
küçükken bana oluyor gibi olacakken, yendiğim, daha doğrusu yenmeye bile gerek kalmadan korkmadığım durumdur. yani, herkese aynı tavsiye uymaz belki ama, karanlıkta iken, mutlu, komik, güldürücü durumlarınızı aklınıza getirmeye çalışın. demek istediğim, karanlık zaten simsiyah olduğu için korkuyorsunuzdur, sakin olmazsanız, korkunuz alır yürür ve hep korkarsınız. karanlıkta iken, savunmasız olduğunuz hissi aklınıza geliyordur muhtemelen. ama öyle bir şey yok halbuki. daha önce aydınlığını bildiğiniz bir karanlık mekanında korkunuzu yenersiniz, bilmediğiniz yerin karanlığında ise, çok fazla hareket etmeden kendi kendinize ses çıkartın, varsın deli desinler, veya karanlığa girmek zorundaysanız, elinize sopa gibi bir şey alın.
insanın aciz olduğunu ve kibre kapılmaması gerektiğini gösteren nice durumdan biridir.
sonuçta insan vahşi doğadan daha vahşi olan topluma evrilince götü göbeği saldı ve çok saçma fobiler geliştirdi. bu da onlardan biri olabilir. sonuçta atalarımız tembellik edip konforlu mağaralara saklanacağına gece görüşünü geliştirseydi şimdi bunlar olmayacaktı. keşke koala gibi hep ağaçlarda yaşasaydık.
tıpta kenofobi derler, bir klostrofobi ile kapışır ikisi de varsa ve tecritteyseniz, son duanızı edin.
Karanlık ortamdayken birinin kişiye zarar vereceğini düşündüğünden korkulan bir durumdur.
karanlıktan değil belirsizlikten korkmak.
insan karanlıktan değil. önünü görememekten korkar.
kaç yaşına gelirsem geleyim hep korkucam sanırım.
Ampulü icat eden Thomas Edison karanlıktan korkardı.
Hep garipsediğim korkudur. Karanlığı seven biri olarak karanlıktan korkanları anlamıyorum.
Yanında birileri/görünmez varlıklar var gibi hissetmek..
Bir böceğin etrafınızda bulunmasından şüphelenmek...
Veya evde yalnızken bir psikopatın karanlıktan faydalanıp sizi etkisiz hale getirdikten sonra parçalara bolmesinden...

Korkmaktır.

Çaresi çok fazla aydınlatmayan bir ışık kaynağı bulup uyumaktır.

Yalnız yaşıyorsanız ışıklandırması bol sokakları seçin mesela.

Not: doktorun ve yakınların çare bulmak yerine dalga geçmeleri vardır bir de.
eskiden bende karanlıktan korktuğumu sanırdım. ama asıl olay çocukluktan beri anlatılan cin hikayeleri. olaylar genelde yakın kişilerin başından geçtiği için daha gerçekçi oluyor ve ister istemez adamı sıkıyor. ama o kadar çok korku filmi izledim ki artık karanlık hiç etkilemiyor.
Karanlığın içinde size zulmeden yaratıkların olmasının yanı sıra sizi koruyacak varlıkların da olduğunu düşünmek bir nebze olsun rahatlama sağlayabilir. Ben böyle atlattım.
çocukluğumdan beri korkarım üniversitede ciddi uyku problemlerime neden olmuştu.Kyk yurdunda altı kişiyle aynı odada uyurken gece aniden kalkıp lambaları yakmamdan dolayı odadan gitmemi bile istediler.Başıma çok işler açtı bu karanlık korkusu bir gün evdeyim sen tüm tesisat aniden yan ertesi gün kurban bayramı ailemin yanınada gidemiyorum yaz okulu sınavları bayramdan sonra beni bekliyor , ev arkadaşlarım memlekette elektrikçi abi elemanlar yok diyor kaldım öyle . Sonrası daha büyük kaos.Şimdi bu gün çalıştığım yerde elektrikler gitti işten erken çıkmamı sağladı ilk kez karanlık benden yanaydı.
(bkz: gard almak)
Çaresi olmayan rahatsızlıktır. Of of.
cocuklukta yenilmezse yenmesi cok zor korku. korkularin uzerine gidilmeli.
Karanlık korkunç bişey benim için. 25 yaşındayım ve odada yalnız olduğun sürece asla karanlıkta uyuyamam evde yalnızken de evin tüm ışıklarını açarım. Aslında korkutan belki karanlık değil ama o karanlığın içinde gizledikleri. Belirsizlik.
karanlıktan korktuğumu söyleyemem. bazı açılardan rahatlatıcı bir şey bile denilebilir. mesela olmasaydı karanlık görebilir miydik yıldızları? hayır, beni asıl korkutan karanlıkta bekleyen beni.
Inanma aydınlık daha korkunç.
Karanligin bizzatihi kendisinden degil de karanlikta meydana gelmesi muhtemel olaylardan korkulur.

Sahsim karanliktan korkmak yerine onu sever. gün ışığını ise hiç sevmez..
güncel Önemli Başlıklar