kapatılmış defterdeki yazılmamış sayfalar

O boş sayfalar hep öyle bir kenarda durur. Hayalleriniz olarak kalır o hayaller birdaha asla yaşanamayacaktır ama arada boş sayfalara bakar o hayalleri hatırlarsınız. bir tebessüm ve ardından birkaç damla gözyaşı eşlik eder.

söylenmek istenip söylemediğin kaleme alamadığın sadece üzüldüğün bunu zaten aklımdan çıkaramam dedeğin bir sayfa çevirdiğin o boş alanlardır.

dışarda yağmur yağıyor ben içerdeyim peki ya dışardakiler. nice insanlar gördüm kendi küçük dünyalarında yaşıyorlar. dışarıdan bakınca her şey çok güzel gidiyor ama bir de yaklaşıyorsun ki fırtınalardan harap olmuş bir şehir görüyorsun.

uzakta mı dursaydım yoksa bu yıkık dökük viran şehri görmek iyi mi oldu karar veremedim. ama kalbimin bunlara ihtiyacı var. kibir bazen tüm hücrelerime vücüdümun tüm çeperlerine işliyor. keşke biraz daha güçlü olsaydım diyorum. acizlik insanın içinden değil kendisindendir. düşünceler ve fikirler bizi güçlü kılar. o yüzden bir an önce düşünmeye başlamakta fayda var.

bir sayfayı daha karaladık.

Halbuki insan özlediklerine kavuşmak için daha fazla çaba harcardı. Öyle bir sevgili sevdalı yar düşün ki seni kendinden uzaklaştırmak için elinden gelen her şeyi yapıyor?

Üzüyorsun her an seninle olmak isteyen bana senden biraz daha uzaklaşmak üzüyor beni. Artık yorulmaya başladım kalbim daha ne kadar dayanır bu ayrılığa bilemiyorum. Sana bir an daha yakın olmak için harcadığım çaba beni bitiriyor. Karaya vurmuş bir balık gibi çırpınıyorum.

Anlaman gerek beni bu özlem artık son bulmalı. Bana uzun hikayeler anlatma gel de sadece "gel". Koşar gelirim. Ardıma bakmazdım. Geçmiş gelecek hiç bir şey umrumda olmadan. Gidelim de gidelim ama sadece gel de.

Bekliyorum. Bir sayfa daha karalandı. Kalemim artık eskisi kadar güçlü değil. Sadece tek kelime yeterdi.

Gel..