bugün

çocukluğumuzn yarışıdır. sıcağa gelemediğimden 3-5 saniye dayanabilirdim en fazla.
rekor kurbağalardadır. lakin kurbağaların kaynar kazana atılıp kaçmadıkları hali ile ilgili bir deney vardı ama hatırlayamayacağım.
(bkz: bana aittir) (bkz: hadi bakalım aksini kim ispat edecek)
(bkz: VERiRLER ELiNE BORUYU)
ilkokulda çok denediğim olay. bizim okulun kaloriferleri mi az yanıyordu bilmem ama ben uzun süre tutabiliyordum.
ortaokul ve lise hayatı boyunca girişilen delikanlılığı ispat çalışmalarından biri. sınıfın gazlı ve iddiaya yatkın sapları tarafından denenir genelde. sıcak kalorifer borusu sıkıca avuçlanır ve saniye tutulur (dakika demiyorum dikkat ettiyseniz). bağıra bağıra ve gözlerden yaş gelene kadar sürdürülür bu akıl dışı eylem.

ne kazandırır? sınıftaki kızlar hasta mı olur? hayır. okulda herkes sizi mi işaret eder? hayır. düşmanlara korku mu salar? hayır!

sebebini hiç anlamadım ama, bu yarışın içinde oldum her daim. ve az önce bu satırları yazarken istem dışı bi şekilde avucuma üfledim...