bugün

müslüman olmaya yanaşmayan insanlar için kuran'ın tanımladğı ademoğlu. o değil de ben inanamıyorum işte. neresinden tutsam elimde kalıyor din denen şey. aklım ve mantığımla hareket ettiğimde dinin aslında ne kadar boş bir şey olduğu kanısına varıyorum. sırf düşündüğüm için mühürlenmiş olmak da beni dinden soğutan ayrı bir etken.
--spoiler--
onlardan kimi gelip seni dinler. nitekim yanından çıkıp-gittikleri zaman, ilim verilenlere derler ki: "o biraz önce ne söyledi?" işte onlar; allah, onların kalplerini mühürlemiştir ve onlar kendi heva (istek ve tutku)larına uymuşlardır. (muhammed suresi, 16)
--spoiler--
alacakaranlık serisinde bahsedilen mühürlenmeyse eğer, aşık olmaktan çok çok daha ileri bir şeye maruz kalan insandır. maruz kalan dedim, dikkatinizi çekerim.
kuran'ın inanmayanlar için yakıştırdığı sıfat. ne yani şimdi inanmıyorum ama kimseyede zararım yok, temiz bir insanım ve islamiyetin bana bakışı, yakıştırdığı sıfat bu mu yani? evet maalesef bu. islam kendinden olmayanı hiç bir zaman kabul etmez.
3 kere üst üste cumayı kaçıran uzaylının başına gelebilecek durum.
kuranda yahudiler için kullanılan terim.nedenini şimdilerde daha iyi görüyoruz.
kötülük yapıp vazgeçmeyen, allah'a inanmayıp gözleri körleşen ve duyguları bitik insan.
öbür tarafta sorgu suale alınmaması gereken insandır. eğer allah kalbini mühürlediyse yapacağı bir şey yoktur. o yüzden eğer inanmıyorsa bu onun suçu değildir. dolayısıyla mesul de değildir.

şimdi ben her ne kadar müslüman da olsam bazen tvlerdeki dini konuşmalardan, camiye gitmekten vs. çok sıkılıyorum. eğer sıkılıyorsam ve mizacım böyleyse bu benim mi suçumdur. camiye bi gidiyorsun imam hep bildik şeyleri söyleyip duruyor, sonrasında da allah rızası için camimize yardım yapalım diyor. ne menem camiyse hiç masrafları eksik olmuyor a.q. ve bütün bu konuşmalar beni sinir ediyor, bu nedenledir ki dini, kişisel yaşama taraftarıyım, dini binaların içinin boş olduğunu düşünüyorum. onları söyleyen imam bile dediklerini yapmıyor. etraf kul hakkı yiyen imamlarla dolu ne yazık ki. o yüzden hiçbirine güvenmiyor ve onlarla aynı ortamı solumaktan bile kaçınıyorum.
kalbine icra gelmiş insandır.
Yeminle bu ben.

Rabbim senden başka kimim var. Her ne yaptıysam buna sebep olacak sen affet. Huzur ver.
Müslüman olmaya yanaşmayan değil de , varlığı koskoca bir soru işareti olan bir şeyi sorgulayıp somut bir delile rastlayamadığı için inanmayanlar diyelim.
Jesus Christ'in tanrımız ve kurtarıcımız olduğuna ikna edemediğimiz insandır.

Baktın dediklerini saçma buluyor, kalbin mühürlenmiş de geç, değil mi ya?