kalabalık bir cafeye tek başına gitmek

Öyle bir salaklığı hayatta yapmam.

herkesin yanında arkadaşı varken yalnız oturmaktır.

tansu çiller kompleksi yaşamak gibidir.

Kalabalık içinde yalnız kalmaktır.

Ben bu tür şeyleri aykırı, tuhaf veya olağan seyrin dışında bulmuyorum. Ya da o kişi adına hep üzüntü verici bir durum da değildir. Genelde kafelere yalnız ve tanıdıklardan gizli giderim, ne kadar kalabalık olduğu kafe seçiminde önem taşır bir tek. Gürültüsü dışında 3 ile 30 kişilik kafe bir fark taşımaz. Tek başına daha güzel.

Ben bir keresinde gitmiştim. Baktım herkes birbiriyle konuşuyor bende yalandan sanki beni biri ariyormuş gibi yapıp muhabbet ettim. Utanç vericiydi. Napam susam mı.

üzüçlü bir durumdur. kıyı da köşede bir yalnız kişi görürseniz şun şekıl davranmayı unutmayınız.

-pardon bağyan, şu sandalye boş muydu acaba?
+evet boş.
-teşekkür ederim..

deyip oturunuz. maksat bayan kişisindeki yalnızlığa çare olmak.

zaman zaman yaşadığım durum. 1-2 bira içip, varsa ortamdaki güzel ayakları keşfedip ufak ufak voltamı alıyorum.

(bkz: üzülmemek elde değil)

Manzara yoksa kötü. Sağa sola bakayım desen, kalabalık masalarda sanki birilerini izliyor gibi rahatsızlık veriyor hissine kapılır huzursuz olursun. Öyle boş boş oturmak da sahnede hissi verir. Gazete dergi okusan, gürültüde odaklanamazsın. Telefonu açsan internete dalsan, e zaten bunu evde otobüste de yapıyodun.. Can sıkıcı.

Ama Manzara varsa sıkıntı yok. Doya doya bakar, çayını kahveni içer istediğin gibi takılırsın.

sanki bütün insanlar size bakıyormuş sanki sizin hata yapmanızı bekler gibiler.insan ister istemez çekiniyor utanıyor zor bi durum.