bugün

Gayet depresyonda ve asık suratlı olduğum halde dışarda herhangi bir yere girdiğimde hafif gülümseyerek kolaylıklar diledikten sonra ne istersem onu söylememe rağmen bazılarındaki "ben senle uğraşmam zaten sende para yoktur, beni hiç oyalama!" bakışını sezinledikten sonra insanları anlamaya çalışmanın beni daha da yıprattığını biliyorum. Ama yine de parayla imanın kimde olacağı belli mi olur?
Kardeşim seninki kafedekine düştüyse bizim suçumuz ne?

Sahip çıksaydın aq.