bugün

evrim sıralaması önem kazanır bu noktada. kadın, en son ve gelişmiş türdür. evet, bence erkek ve kadını farklı canlılar olarak ele almakta fayda var.

kadın, doğuracağı yavruya en iyi babalık yapabilecek eril bireyi arar temelde. o dönemin koşulları güç olarak neyi tanımlıyor ise, bunun fazlasına sahip ve ulaşılabilir olanlar, "şanslı" adaylar olarak ortaya çıkarlar. gariban erkekçik ise, kendi genlerini devam ettirebilmek için mümkün olduğunca fazla dişi döllemeye çalışır. bu bağlamda, insan ile kara dul örümcekleri arasında büyük bir fark yoktur. erkek, sonunda yenebileceğini bildiği halde, dürtüsünün kurbanı olur, dişiye kur yapar, hayatını riske atar; büyük ihtimalle de canından olur işlem sonrası. insanda da, bu sistem, evlilik olarak ortaya çıkmış; erkeğin sonunu hazırlamıştır.

bu dürtü doğrultusunda, eril yazarların çoğu, kendini ifade etme şansı bulduğu ortamları, misal sözlükleri, doğal olarak dikkat çekme enstrümanı olarak kullanma yönünde temayül gösterirler. satır aralarında, gizli, açık, kendini öne çıkarmalar, dişi takibi, özel mesajlar, başlık altlarına, cümle dokularına göndermeler, tespitler vb. başarıya ulaşan da olur. tabii, burada başarı kelimesi hepimiz için aynı şeyi ifade etmiyor.

her başarılı erkeğin ardında bir kadın vardır. hatta ardında bıraktığı kadınlar.
her baş ağrılı erkeğin hayatında en az bir kadın vardır.