kadın bütünüyle bir rolden başka nedir ki

Kadının rolünün ve rolcülünün üzerinde harcadığı yoğun mesaiye bakarak yapılan tespit.

Kendileri bile rolcüluklerini öyle kanıksamışlar ki evlerine girdiklerinde bu ağır kıyafeti çıkarmanın hafifliğini yaşayıp rahatlamak bile, bir sonraki gün için bu rolden vazgeçirmiyor onları.

Onlar görüntünün, hiçbir derinliğe imkan tanımayanın yani yüzeysel olanın Gönüllüsü ve en heveslisi olarak hayatlarını sürdürüyorlar.

insan bakışını, oturup kalkışını, konuşmasını, yürüyüşünü ve her şeyini bu rolcülüğüyle biçimlendirirse kendisinin bir hayli uzağına düşmüş olmaz mı?

Ben bu durumdaki her insanı ilk saniyeden tanıyabiliyorum ve bu bana inanılmaz itici geliyor. Çünkü sahte.

Ve sahte olanda samimiyet derinlik bulunamıyor. Onlar kendi kendilerinin engelleyicisi olarak mutlular peki ya ben?

Hayır. Asla olamazdım. Bense daha çok kendim olmak, kendimi daha çok gösterebilmek için yaşıyorum. Evet insanlar size işte o zaman daha çok hayretle bakıyorlar. Çünkü maskeliler içinde maskesiz dolaşmak maalesef ki artık daha ilginç bulunuyor.

Yahu düşüncemizi ifade etmekten üşeneceksek burada işimiz ne. Sizler de bir ustteki yazara laf sokmak hevesiyle entry girmekten hiç üşenmiyorsunuz. Neyse. Konu dağıldi yine.