bugün

kabak çekirdeğini dişiyle ayıklamayı bilmeyen, tümüyle ağzına atan insan modelidir.
(bkz: çekirdek çitlemek)
(bkz: çekirdek yemek)
üşengeç kişidir. ağzında emip kabuklarını tüküreni de vardır. * *
sağlam bir midesi, eğer sağlam bir midesi yoksa, sağlam bir kıçı olan insandır. e o kabuklar bir şekilde çıkacak di mi?
kabuğu ince ise neden olmasın diyen ,tuzu da pek seven insandır.
(bkz: buyrun benim) kabuğu ince olduğu için çitlenmesi zor, niye uğraşasın ki?
doğru olanı yapan insandır. ancak bu eylemi sonradan yutmayı becerebiliyorsa gerçekleştirmelidir, zira çiğneyip emip sonra bir de iğrençleşip tüküren insanlardan olmamalıdır.
böyle şipşişko acayip güzel daha kutsal ön iki dişe değdirmeden küt diye açılan süperçekirdek dışındakilerine kabuğuyla yenmek müstehaktır zaten, yiyin gari!
benim o.
çocukken yaptığım harekettir. ayıklayamıyordum bir türlü. kabuklarıyla da yemek zevkli oluyordu.

ay çekirdeği ise kabuklarıyla yenmiyor aq. sert ya, çocukken dişim acıyordu.

pek çok çocuğun yapmış olduğunu düşündüğüm olay.
kurtlanmış insandır.bağırsak parazitini sökmede birebir olduğunu duymuştum büyüklerimden.
bu eylemden zevk alan insandır.
ben genellikle böyle yerim. çünkü o kabuğu yalamak, çiğnemek * müthiş oluyor, anlatamam, üşengeçlikten değil yani. ayrıca genellikle dedim çünkü arada bir "ben de normal insanlar gibi yemeliyim." diyorum kendime ve kabuğundan yavaşça çıkartarak hüpletiyorum.
kabak çekirdeği kabuğu sıçacak olan muhteremdir.
(bkz: vitamini kabuğunda)
kabuk çekirdeğinin kabuğunu yerken boğazında takılma ihtimalini düşünmeyen insandır. öyle olsaydı kabak çekirdekleri de yer fıstığı gibi yenirdi ama değişl işte. o kabukler mideye inse bile indikten sonra mide de kolay sindirilemiyor sert olduğu için. en iyisi kabuksuz yemek lazım.
benimdir.

olası sebepler;

kabuğunu soymaya üşenmek,

atacak yer olmaması,

hızlanmak istemek.

bendeki sebep üçü de galiba.
Ciddi bağırsak sorunlarına neden olabilecek, tehlikeli davranıştır.
Bağırsağı tıkama ya da delme kabiliyetine sahip yapısı vardır.
Adam gibi yiyin şunu...
hayattan bi beklentisi kalmamıştır.
kabağıyla beraber yemediğine şükredilesi insandır.
Zarar gelmez o insandan.