bugün

selam vermek sünnettir. müslüman coğrafyada yaşadığınızı gösterir.
insanın gününü pozitif enerjiyle dolduran harika olay.
Bir gün bol param olursa çıkıp gideceğim. bir dolu kedi köpek sahiplenip köy hayatına geri döneceğim.

Şehrin soğuk insanlarından bıktım. Tanıştığım ilk insana "acaba bana zarar verir mi?" kaygısı beklemekten de sıkıldım. O insanların güzel yüzlerini, iyi niyetlerini özledim.

Temiz kalp görünce b*k atmayı kesin. Bir kere de önce siz selam verin. Bakın nasıl mutlu oluyorlar.
sebebini hep merak ettiğim garip davranış.
Avrupa'nın metropolleşmemiş çoğu bölgelerinde de hiç tanışmayan insanlar, yolda birbirlerinin yanından geçerken veya toplu taşımayı kullanırken selamlaşırlar.

Bunun köylülükle değil tarihsel ve kültürel bir medeniyete sahip olmakla alakası var daha çok fikrimce.
Taniyinca selami keserler öyle garip bir durum var issizlik ile alakasi var bu durumun.
büyük şehirlerde yaşayan insanların bu neye selam verdi şimdi ne alaka nerden tanıyor ne gülüyor şeklinde abes tepkiler vererek karşılayacağı durumdur. ama halbuki samimiyet budur. millet istanbul'da falan yaşayınca insan olmayı unuttu. keşke köyüm olsa köyümün samimiyetine koşsam tatillerde o bile yok
içten, samimi olan harekettir. şehirlerde büyüyen, birbirlerini öldürecek gibi bakan insanların anlayamayacağı bir konudur. bence bu eylem çok hoş ve faydalıdır.
Bana çok hoş duygular ve topluluğa ait olma hissi oluşturuyor. Köylüleri severim.
durduk yere mutlu eder. küçükken babamla yürürken, tanımadıklarımız selam verirdi. babama - baba tanıyor musun bu adamı? derdim. yok, öyle yoldan geçerken hele de ıssız bir yol ise, selam verilir derdi. güzel bir kültür, kötü değil.
Doğallığın son temsilcileri...
1. sıfat Köyde yaşayan veya köyde doğmuş olan.
2. isim Köydeş:
Hasan benim köylümdür.
3. isim Köy halkı:
"Köylüleri, özellikle onları çok iyi tanıyordu." - Tarık Buğra
4. sıfat, mecaz Kaba, anlayışsız.
Kaynak: tdk.
Samimi ve doğal harekettir. Aynısını denizciler de seyir halinde yapar.
Aga bu insanlar hiç görüp geçirmemiş lan.

Kimi trakya'ya kimi islamiyet'e bağlamış. Ne alakası var acaba amına koyayım?

Doğu ve Güneydoğu'da da hatta batıda da aynısı var. Daha doğrusu huzurun olduğu yerlerde insanlar birbirlerine selam verip iyi günler/akşamlar diler.

Bunun neresi işsizlik?

Selam vermek "benden sana zarar gelmez" mesajı vermektir.

Boş yabıyorsunuz, yabmayın.
4-5 sene önce yıllar yıllar sonra memlekete gidelim dedik 1 haftalığına. 20 seneden fazladır gitmemiştim. neyse gittik köye aldım elime bir değnek tv programı yapar gibi geziniyorum dağlarda bayırlarda "oha guşlara bak oha elmalara bak oha manzaraya bak" diye diye. hangi evin önünden geçsem buyur edip "kimlerdensin dayısının gel hele bir ayran iç gözleme yi" teklifi geldi. 3-4 gün ayrana gözlemeye doyurdular sağ olsunlar. 2000 li yıllarda bile hala bu kültürün bu misafirperverliğin bozulmadığını görmek güzeldi. konuştukça insanın içerisine huzur doluyordu ne yalan söyleyeyim. istanbulda birisi bir şey ikram etse yemeye içmeye tırsıyorsun acaba içine bir şey mi kattı bu yılan suratlı diyerekten *
O bizim eski adetlerimizden. Şehir hayatıyla birlikte kaybolup gitmiştir. Otuz yaş üzeri Çocukluğu köyde geçenler hatırlar. Doğu ve güneydoğuda hala vardır.
köylülere haber verdim, gördükleri köyün meydanında öyle böyle dövmeyecekler bundan sonra. değişiklik olsun dedim bunu önerdiler.
Neden köylülerden nefret ederiZ? Sorusunun cevabı niteliğinde saçma sapan bir hareket.
Sıcak ve samimi insanları hep sevmişimdir. Selam vermek karşındaki insana değer vermek, saygı duymaktır. Ama hayatımızda gittikçe silindiği de bir gerçektir.

Nörüyon, nidiyon, napaysun, nicesen gibi kelimelerle selam veren insanlarımız candır.
BUNUN köylü olmak ile alakası yok. ama evet, o köylü milleti daha içten, cana yakın ve sempatik oldukları için karşılarında gördüğü herkesi adam sanaraktan selamını verir. selam vermek sünnet, almak farzdır.