işte kuzu kuzu zamanları

neredeyse tarih sayılabilecek pek bi geçmişte kalmış zamanlardır.
insan düşününce duygulanmadan edemiyor be yahu.
14 yıl öncesinden bahsediyoruz.
şarkıların duygulandırması için illaki özlü sözler içermesi şart değil.
gençliğinize yahut çocukluğunuza ait olması en kalp burkucu yanı.
bir şarkıdan daha güzel bir anı belleği olabilir mi?
fotoğraflardan, yazılardan çok çok daha etkilidir.
ben sokak lambasıyken, ne zaman eskiye ait bir parça duyuversem ağlayasım gelirdi.
sokak lambalarının göz pınarları olmuyor, ne yazık!
ama duyguları demir vücudunun da, platik kablolarının da, demir plakalarının da daha derinindedir.
anılar, hangü bedene hangi şekle bürünürseniz bürünün silinmeyen yegane şeylerdir.
nereye giderseniz gidin, beyninizden atamazsınız anıları.
silemezsiniz...
yok edemezsiniz.
iyi mi kötü mü tartışılır.
bir lambanın fikrine değer verirseniz, bence iyi. anıları olmayan bir insanın boş tenekeden farkı olamaz.
duyguları, davranışları, hareketleri biçimlendiren her şey anılardır.
hatırladığınızda boğazınızda koca bir yumru da bıraksa, dudaklarınızın kenarında minik bir buseye de neden olsa her daim kattığı bir olgu vardır anıların.
duvarın bir tuğlasıdır. kumsalların kum tanesidir.
denizin bir damlasıdır.
anılar olmadan insan varolamaz sevgili dostlarım...

güzel dinlemeler;

http://www.youtube.com/watch?v=hT_nvWreIhg

(bkz: kuzu kuzu dinletecekken onerepublic dinletmek)

(bkz: böylesi daha güzel)

işşşştee kuzu kuzu geldin rınınının diye hatırladığım şarkının zamanlarıdır.

Daha bu sabah söyleyip hayırladığım zamanlardır. Eskide kalmıştır.